Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Króciutka książka, mniej niż 200 stron tekstu i bardzo nijaka. Po wstępie mamy przedstawienie sytuacji w przededniu sowieckiej inwazji, siły stron - głównie sowieckiej - rozmieszczenie, plany etc. Następnie przedstawiono reakcje Naczelnego Wodza i jego otoczenia, kolejne rozdziały to już opisy działań strony polskiej i sowieckiej idąc od północy a więc Wilno, błota pińskie aż po Lubelszczyznę i Lwów. Nieco bardziej autor rozwodzi się tylko o walkach o Grodno. Z jednej strony mogłoby to służyć za dobry wstęp i przedstawienie tematu dla osób mających małą lub żadną wiedze na temat interwencji sowieckiej we wrześniu 39 z drugiej...
No właśnie z drugiej strony praca ma niesamowitą liczbę literówek z nawet tak absurdalnymi jak Losif Stalin. Zero map - przepraszam jest jedna ale tak ogólna, ze przedstawia w gruncie rzeczy zarys granic II RP i jej sąsiadów i kilka głównych miast, tak więc autor nawet nie starał się na nią nanieść ruchów wojsk etc bo i po co? Nie wiem jak inni ale ja nawet w odniesieniu do terenów które znam bardzo dobrze (jak między Kutnem a Sochaczewem) to i tak gdy o nich czytam i ruchach jakiś oddziałów na nich - wolę mieć jakąś mapę dla zobrazowania sytuacji. Kresy wschodnie to dla mnie tereny może nie zupełnie obce ale znacząco mniej znane a brak jakichkolwiek sensownych map w zasadzie sprawia, że kolejne miejscowości i rubieże na które oddziały miały się wycofywać równie dobrze mogłyby być na Syberii. Informacje są też straszliwie ogólne. Z jednej strony to dobrze jeśli dopiero wchodzimy w temat, z drugiej niektóre fragmenty aż prosi się by poszerzyć np działalność sowiecka na terenie Lubelszczyzny.
Nie ma też zdjęć etc.

Króciutka książka, mniej niż 200 stron tekstu i bardzo nijaka. Po wstępie mamy przedstawienie sytuacji w przededniu sowieckiej inwazji, siły stron - głównie sowieckiej - rozmieszczenie, plany etc. Następnie przedstawiono reakcje Naczelnego Wodza i jego otoczenia, kolejne rozdziały to już opisy działań strony polskiej i sowieckiej idąc od północy a więc Wilno, błota pińskie...

Ocena byłaby wyższa bo praca rzeczywiście jest ciekawa i dobra ale niestety pojawiają się drobne błędy, które korekta powinna usunąć a tego nie zrobiła. Przykład? Oto dowiadujemy się z podrozdziału o uzbrojeniu, że wojska Berlinga posiadały kbppanc PTRS i PTRD przy czym pierwsze miały kaliber 14.9 mm a drugie ... 14.5 mm mimo, że strzelały tą samą amunicją. Parę stron dalej jest już to podane poprawnie.
Takich lapsusów jest nieco więcej i drażnią na tyle, że obniżają ocenę książki podejmującej trudny i cały czas mało zbadany temat komunistycznych WP.

Ocena byłaby wyższa bo praca rzeczywiście jest ciekawa i dobra ale niestety pojawiają się drobne błędy, które korekta powinna usunąć a tego nie zrobiła. Przykład? Oto dowiadujemy się z podrozdziału o uzbrojeniu, że wojska Berlinga posiadały kbppanc PTRS i PTRD przy czym pierwsze miały kaliber 14.9 mm a drugie ... 14.5 mm mimo, że strzelały tą samą amunicją. Parę stron...

Koniec wojny i walki na ziemiach polskich wbrew pozorom to temat dalej mający bardzo wiele białych plam i pewnych braków w zbiorowej pamięci - fajnie zatem, ze takie prace się pojawiają. Tytuł mówi wszystko i faktycznie jest to taki suchy opis - jednostka taka a taka z takiej a takiej dywizji z takiego korpusu z takiej armii i frontu w dniu takim i takim robiła to i to albo osiągnęła wyznaczone dzień wcześniej rubieże na linii xyz. Suche, oparte głównie na dokumentach radzieckich i niestety nie czyta się tego za dobrze ale dla znajomości dziejów regionu całkiem ważna pozycja.

Koniec wojny i walki na ziemiach polskich wbrew pozorom to temat dalej mający bardzo wiele białych plam i pewnych braków w zbiorowej pamięci - fajnie zatem, ze takie prace się pojawiają. Tytuł mówi wszystko i faktycznie jest to taki suchy opis - jednostka taka a taka z takiej a takiej dywizji z takiego korpusu z takiej armii i frontu w dniu takim i takim robiła to i to albo...