Franz Kurowski

Książka powinna mieć tytuł "Wybrane fragmenty z życia wybitnych niemieckich czołgistów, z lekką nutą propagandy". Czytając ją wiemy po której stronie jest sympatia autora. Gdybym nie wiedział, jak było w rzeczywistości - po skończeniu byłbym zdumiony, że Niemcy te wojnę przegrały. Niezłym przykładem jest wychwalenie zalet Pantery i nazywanie jej najlepszym czołgiem świata w... Bitwie pod Kurskiem. Niestety tam Pantery nie odniosły sukcesu z powodu... defektów technicznych (chorób wieku dziecięcego). Na szczęście tłumacz jest czujny i to wychwycił. Szkoda tylko, że wyjaśnienie ogranicza się do jednego ironicznego zdania. Jak zwykle w tego typu książkach (ze szczyptą propagandy) pomijane są skrupulatnie zbrodnie wojenne. Do tego zdążyli nas przyzwyczaić jednostronni piszący. Kuriozalne jest np. stwierdzenie, że przejęcie władzy we Włoszech odbyło się w przyjacielski sposób i bez jednego wystrzału :-). Dla mnie minus gwiazdka. Walki to głównie front wschodni. Nawały Rosjan i eliminacja kolejnych hord T 34. Kolejną gwiazdkę odejmuję za błędy w kalibrażu dział strony przeciwnej i złego nazewnictwa jednostek. Kolejną zabrałem za lakoniczne potraktowanie niektórych kwestii - np. śmierci Wittmanna. Dziś już wiadomo jak to się stało. Atak na ukryte za murem kanadyjskie czołgi kosztował go życie. W książce Wittmann umiera atakując jakieś bliżej nieokreślone Shermany. Skubnąłem jeszcze jedną gwiazdkę za nuuuuudny rozdział ostatni. Dotyczący historii niemieckiej panzerwaffe. Zmielone fakty podane w nieatrakcyjnym sosie. W moim odczuciu mogło by go nie być. To już koniec odejmowania. Język barwny, nienudzący- czyta się znakomicie. Wybrane epizody doskonale ilustrują wyjątkowość Panzer Asów. Dwa Tygrysy ratujące front. Taka była specyfika walk. W związku z brakiem miejsca w domu - książki przechodzą ostrą selekcję. Ta zostaje na półce.