Nie będę się pultał. Powiem krótko: To dzieło o Operacji Berlińskiej.

Książka skupia się przede wszystkim na działaniach 1 armii WP (od forsowania Odry na obronie prawego skrzydła 1 Frontu Białoruskiego przed Steinerem z GA "Wisła") oraz 2 armii WP czyli Nysa Łużycka, marsz na Drezno i przyjęcie na klatę uderzenia GA "Środek" Schornera czyli Bitwa pod Budziszynem. Plus działania lotnictwa. Plus Polacy w samym Berlinie (1 Dywizja Piechoty i pomniejsze jednostki).

Reszta jest tu dodatkiem. Co ciekawe autor poświęcił mniej miejsca Sowietom niż Niemcom gdy mowa o choćby naradach sztabowych, konfliktach dowódczych itp.

Zasadniczo (gdyby nie nieco mylący tytuł) jest to w porządku. Jeżeli przedstawimy to w takiej skali makro to lepiej rozumiemy działanie całej tej wielkiej operacji i rolę Polaków w niej czyli bronienie skrzydeł dwóch frontów (Ukraińskiego i Białoruskiego). Zresztą mapa, dość dobra, została skrojona właśnie pod skalę operacyjną, gdzie to armia (a nawet grupa armijna) odgrywa główną rolę.
Tych podczas Operacji Berlińskiej nie brakowało i to widać na mapie.

Natomiast wiele rzeczy tutaj nie znajdziemy (wymienionych w innych komentarzach). Jeżeli coś nie dotyczy samych Polaków to jest to jedynie zarysowane. Same starcia WP są dość szczegółowe ALE nie nadmiernie. Jest to akurat zaleta jeżeli uwzględnimy jaki był zamiar autora. Trochę relacji ze starć pododdziałów i pojedynczych żołnierzy, a poza tym skupia się on co najwyżej na dywizjach.

O samych starciach w Berlinie jest malutko i tutaj trzeba ratować się choćby Beevorem.

Co do rzetelności książki i krytyki naszych działań - 1980 zobowiązuje. Np. Żadnych niekompetentnych oficerów, pijaków, matołów. Widać, że ktoś pilnował aby dzieło było "poprawnie politycznie" i nie raziło bohaterów tamtych czasów.

Nie będę się pultał. Powiem krótko: To dzieło o Operacji Berlińskiej.

Książka skupia się przede wszystkim na działaniach 1 armii WP (od forsowania Odry na obronie prawego skrzydła 1 Frontu Białoruskiego przed Steinerem z GA "Wisła") oraz 2 armii WP czyli Nysa Łużycka, marsz na Drezno i przyjęcie na klatę uderzenia GA "Środek" Schornera czyli Bitwa pod Budziszynem. Plus...

Data pierwszego wydania 1980 rok, czyli dominuje w książkach historycznych, coś co nazywam narracją ogólną (wróg był silny, zaatakowaliśmy, ostatnim granatem zostali pokonani, zmiażdżeni a to wszystko w imię pokoju, etc.),gdzie brak informacji o stratach, wchodzenia w szczegóły. Tytułowe miasto jest tylko tłem do "opisu" zmagań polskiej armii przy boku ZSRR.

Data pierwszego wydania 1980 rok, czyli dominuje w książkach historycznych, coś co nazywam narracją ogólną (wróg był silny, zaatakowaliśmy, ostatnim granatem zostali pokonani, zmiażdżeni a to wszystko w imię pokoju, etc.),gdzie brak informacji o stratach, wchodzenia w szczegóły. Tytułowe miasto jest tylko tłem do "opisu" zmagań polskiej armii przy boku ZSRR.

Niestety nie ma niższych ocen - zresztą jakakolwiek ocena byłaby obrazą dla innych, które rzetelnie opisują bitwę o Berlin. Już nie mówię tu np o fenomenalnej "Ostatniej bitwie" Ryana - bo to klasa z najwyższej półki. Tu po prostu jest dramat. Lepiej poczytać sobie zakończenie "Czterech pancernych z jeżdżeniem czołgiem po zalanych korytarzach. Merytorycznie to samo, ale przynajmniej można się spotkać z ekipą Janka Kosa...

Niestety nie ma niższych ocen - zresztą jakakolwiek ocena byłaby obrazą dla innych, które rzetelnie opisują bitwę o Berlin. Już nie mówię tu np o fenomenalnej "Ostatniej bitwie" Ryana - bo to klasa z najwyższej półki. Tu po prostu jest dramat. Lepiej poczytać sobie zakończenie "Czterech pancernych z jeżdżeniem czołgiem po zalanych korytarzach. Merytorycznie to samo, ale...

Minusy: niewłaściwy tytuł, nędza źródeł i map, nieprzejrzystość, fatalnie napisana (język!),autor opisując zdarzenia nie odpuścił ruchu żadnego batalionu chyba tylko po to by czytelnik nie dowiedział się co się naprawdę wydarzyło, można zgadywać czy bez wiedzy historycznej z innych źródeł czytelnik wyczytał by między wierszami o poważnych problemach LWP w samej końcówce wojny, nie wiadomo w sumie o czym autor chciał opowiedzieć publikując to "coś"

Plusy: brak

Zaskakujące są więc relatywnie wysokie oceny tej książki. I pytanie - może Bellona wydała tę książkę byśmy w XXI wieku mogli dowiedzieć się jak nędzne, propagandowe opracowania pojawiały się w PRLu? Tylko by chyba opatrzyła wówczas tę książkę odpowiednim wstępem...

Minusy: niewłaściwy tytuł, nędza źródeł i map, nieprzejrzystość, fatalnie napisana (język!),autor opisując zdarzenia nie odpuścił ruchu żadnego batalionu chyba tylko po to by czytelnik nie dowiedział się co się naprawdę wydarzyło, można zgadywać czy bez wiedzy historycznej z innych źródeł czytelnik wyczytał by między wierszami o poważnych problemach LWP w samej końcówce...

Ostrzeżony przez czytelników, wiedziałem czego się spodziewać. Zresztą już motto książki (cytat z przemowy Edwarda Gierka) jasno wskazywało, którędy będzie podążać lektura.

"Berlin 1945" to książka opatrzona jednym z najbardziej mylących tytułów, jakie udało mi się dotychczas przeczytać: to nie jest historia zdobycia stolicy III Rzeszy - to opis szlaku bojowego 1 i 2 Armii LWP w ramach operacji berlińskiej. W walkach o centrum Berlina brało udział tylko kilka wybranych jednostek LWP.

Do dobrej książki o kampanii wojskowej brakuje jej bardzo dużo. Przede wszystkim źródeł niemieckich, których naliczyłem raptem sztuk... trzy. Ale i radzieckich nie ma zbyt dużo. Znikoma ilość cytatów i wypowiedzi naocznych świadków wydarzeń bynajmniej nie poprawia tej ciężkostrawnej lektury.

Bardzo dotkliwy jest również brak sensownych map. Czytałem przy użyciu map internetowych, które odzwierciedlają oczywiście stan dzisiejszy omawianych terenów. Niektórych miejscowości dzisiaj po prostu już nie ma.

Tendencyjność tekstu jest wyraźna, dlatego zabieram się z marszu do kolejnej książki o ataku na Berlin, aby skonfrontować PRL-owskie zakłamanie z obiektywnym podejściem współczesnego historyka. "Dzieło" pana Stąpora otrzymuje ode mnie zdecydowane "3 x nie!".

Ostrzeżony przez czytelników, wiedziałem czego się spodziewać. Zresztą już motto książki (cytat z przemowy Edwarda Gierka) jasno wskazywało, którędy będzie podążać lektura.

"Berlin 1945" to książka opatrzona jednym z najbardziej mylących tytułów, jakie udało mi się dotychczas przeczytać: to nie jest historia zdobycia stolicy III Rzeszy - to opis szlaku bojowego 1 i 2 Armii...

Seria ,,Historyczne bitwy" nie zaczęła się w najlepszy sposób, gdyż pierwsza jej pozycja jest zarazem najgorszą. Niestety, ale ,,Berlina 1945" zwyczajnie czytać się nie da. Jest to właściwie historia działań LWP w 1945, przedstawiona wyłącznie z polskiej perspektywy. Nie ma żadnych informacji o stanie, uzbrojeniu i morale armii, a w gąszczu chaotycznych informacji można przegapić moment w którym ten Berlin upadł...

Seria ,,Historyczne bitwy" nie zaczęła się w najlepszy sposób, gdyż pierwsza jej pozycja jest zarazem najgorszą. Niestety, ale ,,Berlina 1945" zwyczajnie czytać się nie da. Jest to właściwie historia działań LWP w 1945, przedstawiona wyłącznie z polskiej perspektywy. Nie ma żadnych informacji o stanie, uzbrojeniu i morale armii, a w gąszczu chaotycznych informacji można...

Książka, której drugie wydanie ukazało się 16 lat po obaleniu komuny w Polsce, okazuje się być zwyczajną sowiecką propagandówką i aż wstyd, że Bellona wypuściła coś takiego na rynek. W związku z powyższym nie ma tam nic o licznych wadach Armii Czerwonej, nie znajdziemy tam również krytycznej oceny Żukowa, Świerczewskiego i innych bolszewików. Jak to za PRL-u, o przeciwniku tradycyjnie ledwo się tylko wspomina. Natomiast większa część pracy poświęcona jest działaniom LWP, które przecież nie stanowiło nawet 10% sił biorących udział w ostatecznym szturmie Rzeszy. Wspomnienia Polaków nie są niemal w ogóle konfrontowane z relacjami Niemców. O walkach ulicznych w stolicy III Rzeszy jest dosłownie kilka stron, za to dużo miejsca zapełniły opisy marszruty poszczególnych kompanii 1 Armii LWP z Pomorza pod Kostrzyn. Stąpor poskąpił nam nawet informacji o tym jakie straty w operacji berlińskiej poniosła RKKA. W opracowaniu tym nie znajdziemy też zbyt wielu danych o masowej mobilizacji niemieckiego społeczeństwa itp. Nie ma aneksu z OdeB wojsk sowieckich, polskich, a o niemieckich już nie wspominając, za to w tekście głównym na brak cyferek z numerkami kolejnych baonów nie możemy narzekać. Pióro w sumie nie jest ani lekkie, ani ciężkie, ale chyba tylko dlatego, że pan Zdzisław powtykał do swej pracy fragmenty wspomnień żołnierzy LWP i jednego niemieckiego generała. Czasem irytuje także fakt powtarzania przez autora po kilka razy tych samych informacji. Ikonografia też jest tendencyjna, o uzbrojeniu stron walczących nie wspomniano ani jednym słowem. Na końcu publikacji znajdują się dwie ogólne i po prostu beznadziejne mapki, przy tym od razu zaznaczam, że żadnego planu Berlina tam nie ma. Dalszej krytyki chyba sobie już oszczędzę. Omijać!

Książka, której drugie wydanie ukazało się 16 lat po obaleniu komuny w Polsce, okazuje się być zwyczajną sowiecką propagandówką i aż wstyd, że Bellona wypuściła coś takiego na rynek. W związku z powyższym nie ma tam nic o licznych wadach Armii Czerwonej, nie znajdziemy tam również krytycznej oceny Żukowa, Świerczewskiego i innych bolszewików. Jak to za PRL-u, o przeciwniku...

Coś tam o Berlinie jest - i na tym niestety koniec...

Coś tam o Berlinie jest - i na tym niestety koniec...

Komunistyczna, czerwona propaganda, bez praktycznie żadnej wartości historycznej.

Komunistyczna, czerwona propaganda, bez praktycznie żadnej wartości historycznej.