Laureatów Nagrody poznamy w czerwcu. Zostaną oni wybrani przez: Justynę Sobolewską (przewodniczącą jury), Macieja Jakubowiaka (jego sekretarza), Elizę Kącką, Jarosława Klejnockiego, Annę Kramek-Klicką, Agnieszkę Sowińską i Karolinę Szymaniak.

Książki nominowane do Nagrody Literackiego m. st. Warszawy

Kategoria: Proza

1. Zyta Rudzka, „Tkanki miękkie”

Zyta Rudzka literacką popularność zdobyła „Krótką wymianą ognia”, z kobietą w roli głównego bohatera (bohaterki). Książka otrzymała w 2019 roku Nagrodę Literacką Gdynia. „Tkanki miękkie” to natomiast opowieść o mężczyznach, o relacji między ojcem i synem, a także – w szerszym kontekście – o tym, czy relacje pomiędzy rodzicami a dziećmi są (lub nie) najważniejsze ze wszystkich innych, jakie w życiu tworzymy. O tym, co w tego rodzaju więzi jest niemal zwierzęce, można by powiedzieć – naturalne, a co wykształciliśmy w procesie wychowania. Co jest stałe, a co zmienne.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 6,3/10.

2. Julia Fiedorczuk, „Pod słońcem”

Julia Fiedorczuk, pisarka, poetka, tłumaczka i krytyczka literacka, została wyróżniona w 2018 roku Nagrodą Poetycką im. Wisławy Szymborskiej za tom wierszy „Psalmy”, w tym samym roku otrzymała również nominację do Nagrody Poetyckiej Silesius. Ma na swoim koncie także nominację do Nagrody Literackiej Nike (2016), a teraz również i do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy. „Pod słońcem” to opowieść o ludziach, którym przyszło żyć w trudnych powojennych czasach, w centrum opowieści znajdują się Misza i Miłka i ich niełatwe małżeńskie relacje. 

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 7,1/10.

3. Elżbieta Łapczyńska, „Bestiariusz nowohucki”

Szansę na otrzymanie „warszawskiej” nagrody ma także książka, której akcja rozgrywa się w Krakowie, a konkretnie w Nowej Hucie lat 50. XX wieku. To właśnie wtedy ten kombinat-gigant i miasto-labirynt powstawał z niczego, podobnie jak nowy człowiek – popsuty i nieudany. W „Bestiariuszu nowohuckim”, swojej debiutanckiej książce, Elżbieta Łapczyńska odsłania świat dziwny, pełen metafizyki, brutalności pracy i realnej cielesności. Autorka urodziła się i mieszka w Krakowie i choć ma wykształcenie filozoficzne, pracuje jako copywriterka. Wcześniej zajmowała się m.in. reżyserią, dramaturgią i komiksem.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 7,1/10.

Kategoria: Poezja

1. Genowefa Jakubowska-Fijałkowska, „Rośliny mięsożerne”

Genowefa Jakubowska-Fijałkowska jest dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wyróżniono ją również nominacjami do Nagrody Literackiej Nike (w roku 2017) oraz do Śląskiego Wawrzynu Literackiego (2012). Jest autorką tomów wierszy, jej teksty umieszczano także w antologiach. Tytułowymi „Roślinami mięsożernymi”, pojawiającymi się w tomie obok „tradycyjnych” kwiatów, takich jak storczyki czy róże, są kobiety. I rośliny, i przedstawicielki płci żeńskiej pozornie mogą się bowiem wydawać delikatne, pachnące, kruche, wdzięczne i urocze, jednak potrafią też ukłuć kolcem, zaskoczyć ostrością.  

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 7,5/10.

2. Joanna Bociąg, „Boję się o ostatnią kobietę”

Joanna Bociąg to absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, organizatorka wydarzeń literackich, animatorka kultury, redaktorka, laureatka XXV Konkursu im. Jacka Bierezina. To także poetka, autorka debiutanckiego tomu wierszy „Boję się o ostatnią kobietę”. Tekst wyróżnia „małomówność”, oszczędność w słowach, prezyzyjność. Forma prezentowanych wierszy nie jest jednak minimalistyczna, a lapidarna, snuta przez autorkę opowieść staje się wielowątkowa, wielopłaszczyznowa i harmonijna. To bowiem tom pomyślany i pisany jako całość.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 5,0/10.

3. Radosław Jurczak, „Zakłady holenderskie”

Radosław Jurczak to laureat XXI Konkursu im. Jacka Bierezina, otrzymał również wyróżnienie w konkursie o Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny w 2016 roku za swój debiut literacki „Pamięć zewnętrzna”. Ten tom wierszy nagrodzono także w 2017 roku Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius w kategorii literackiego debiutu. „Zakłady holenderskie” to książka, która zabiera czytelnika w kosmos, przedstawiając mu mało optymistyczną wizję przyszłości. Tom wierszy stanowi miks popkultury i nauki, rapu z żargonem programistów, jego autor przełamuje również hard si-fi tradycyjnymi frazami Miłosza i Kochanowskiego.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 6,7/10.

Kategoria: Literatura dziecięca (tekst i ilustracje)

1. Aleksandra i Daniel Mizielińscy, „Którędy do Yellowstone? Dzika podróż po parkach narodowych”

Aleksandra i Daniel Mizielińscy przekazują dzieciom (i nie tylko) wiedzę w przystępny i ciekawy sposób. Tym razem zdecydowali się na formę komiksu, przeplatanego efektownymi planszami edukacyjnymi. „Którędy do Yellowstone? Dzika podróż po parkach narodowych” zabiera czytelników w świat dzikiej przyrody razem z bohaterami książki – małą, zwinną i odważną wiewiórką Ulą oraz z nieśmiałym, wielkim, i ciężkim żubrem Kubą, parą przyjaciół z Puszczy Białowieskiej. Ula i Kuba dostali właśnie list z Ameryki, do której się wybierają, tropiąc dziką przyrodę.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 8,5/10.

2. Agnieszka Kacprzyk, il. Marianna Sztyma, „Skąd jestem?”

„Skąd jestem?” porusza tematykę, o której rodzicom niekiedy trudno jest z dziećmi rozmawiać. W książce można więc przeczytać o cielesności, seksualności, prokreacji. Autorka podpowiada rodzicom, dziadkom i opiekunom, jak rozmawiać z dziećmi na temat poczęcia i narodzin. W tym tekście padają m.in. słowa „cipka”, „siusiak”, a towarzyszą im pełne kolorów ilustracje Marianny Sztymy. W zamierzeniu autorek, „Skąd jestem?” to publikacja, która nikogo nie zawstydzi. Wręcz przeciwnie – pomoże odpowiedzieć na te najtrudniejsze dziecięce pytania z serii: „Dlaczego?”. Już nie będziecie musieli dłużej udawać, że nie słyszycie dziecięcych dociekań lub odpowiadać częściowo konkretnie, a częściowo – nie.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 9,0/10.

3. Rafał Witek, il. Aleksandra Fabia, „Przedszkole imienia Barbary Wiewiórki”

Co jest niezwykłego w „Przedszkolu imienia Barabry Wiewiórki”? To, że mogą do niego chodzić i dzieci, i zwierzęta. Każdy jest tam mile widziany, nic więc dziwnego, że Malina może spotkać w przedszkolu Kociaka, Fretkę, Szczeniaka czy Królika. Przy okazji świetnie się tam bawi i odkrywa, że najważniejsze są przyjaźń i szacunek. Książkę opisującą przygody Maliny i jej przyjaciół opisano w 22 rozdziałach, które świetnie nadają się do głośnego czytania. To wartościowe źródło wiedzy dla nauczycieli i rodziców cztero- i pięciolatków.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 7,6/10.

Kategoria: Książka o tematyce warszawskiej

1. Grzegorz Piątek, „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1945-1949”

Grzegorz Piątek jest architektem i historykiem architektury, który w drugiej w swoim dorobku książce: „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1945-1949” opisuje ekstremalnie trudne zadanie, jakiego podjęto się po wojnie. Chodzi o odbudowę pogrążonej w gruzach stolicy, która miała na celu przywrócenie pierwotnego wyglądu Starego Miasta i nadanie pozostałym terenom Warszawy charakteru nowoczesnej metropolii. Piątek pisze o architektach z Biura Odbudowy Stolicy, którzy z jednej strony tworzyli swoje wymarzone miasto, z drugiej – mieli swój udział także w tworzeniu totalitarnego państwa.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 8,2/10.

2. Agata Tuszyńska, Iwona Chmielewska, „Mama zawsze wraca”

Książka „Mama zawsze wraca” oparta jest na wspomnieniach ocalałej z Zagłady dziewczynki, ukrywanej przez wiele miesięcy na terenie warszawskiego getta. Zosia Zajczyk trafiła do getta w 1940 roku, Natalia – jej matka, by ochronić dziecko, zamknęła je na kilka miesięcy w piwnicy, w której towarzyszyła Zosi jedynie lalka. W swoich powojennych wspomnieniach dorosła już Zofia nie ma przed oczami murów, opasek z gwiazdą Dawida i głodu na ulicy. Pamięta kasztany przynoszone jej przez mamę, sanki, które rysowała na podłodze i odwiedzające ją szczury, których na początku wcale się nie bała. 

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 8,6/10.

3. Rafał Księżyk, „Dzika rzecz. Polska muzyka i transformacja 1989--1993”

Tranformacja, która nadeszła w 1989 roku skonfrontowała z chaosem całe społeczeństwo. Nadejście wolności budziło i nadzieję, i niepokój, a jej perspektywa jednych paraliżowała, a na innych działała wyzwalająco. W muzyce czas przełomu wywołał eksplozję i jak w soczewce skupił najciekawszych undergroundowych artystów i najdziwniejsze alternatywne zjawiska. Rafał Księżyk pisze w „Dzikiej rzeczy. Polskiej muzyce i transformacji 1989-1993” m.in. o twórczości z tamtych czasów takich artystów/grup jak: Apteka, Armia, Brygada Kryzys, Houk, Izrael, Kazik, Kinsky, Kormorany, Max&Kelner czy T.Love. Bo to właśnie na polskiej scenie realizowała się w sposób spontaniczny idea społeczeństwa obywatelskiego.

W serwisie Lubimyczytać.pl książka otrzymała średnią ocenę 7,4/10.

[as]

Gratulujemy wyróżnionym autorkom i autorom!