"Ludzkie starania, by zrozumieć Wszechświat, są przedsięwzięciem, które nie ma końca. Właśnie to jest w nauce najwspanialsze - każda odpowiedź rodzi nowe pytania, a pragnienie zdobycia jak najgłębszej wiedzy nigdy nie zostanie całkowicie zaspokojone."

Nie żałuję sobie ostatnio interesujących dawek wiedzy z dziedziny matematyki, fizyki i astronomii, im więcej czytam na temat tych dyscyplin nauk, tym więcej znajduję w tym radości i satysfakcji. Po "Mapach kosmosu", "Obliczaniu wszechświata" i "W poszukiwaniu zera" przyszedł czas na "Zmarszczki czasoprzestrzeni". Nie ukrywam, że moje rozeznanie w tych zagadnieniach tylko w niedużym stopniu wiąże się ze zdobytym wykształceniem na studiach informatycznych i cybernetycznych, bardziej z zaspakajaniem chęci sięgania po publikacje popularnonaukowe, napisane przystępnym i zrozumiałym językiem, koncentrujące się na propagowaniu dawnych i współczesnych idei, upowszechnianiu wyników skomplikowanych obliczeń czy interpretacji rzeczywistości z perspektywy mikro i makro. Cieszy, kiedy trafi się na wartościowe i angażujące uwagę opracowanie, a do takich niewątpliwie należy ta książka.

Fantastyczna narracja, czytelnik ma wrażenie jakby był uczestnikiem porywającej rozmowy o kosmosie, słuchał fascynującego wykładu, wciągał się w ciekawie wygłaszane opinie. Porcja wiedzy podawana w skondensowany, przystępny, przyjazny i przekonujący sposób, aby za chwilę poruszyć lżejszą tematykę z nią związaną, wtrącić mnóstwo efektownych ciekawostek, anegdot, wstawek, barwnych portretów naukowców, pomysłów na przeprowadzenie własnych doświadczeń. Dzięki temu mamy czas, aby złapać chwilę oddechu, spojrzeć z innej perspektywy, odpowiednio zinterpretować i utrwalić pozyskane informacje. Zachwycająca wyprawa wyobraźni w kosmos, doskonała okazja do zgłębienia ścieżek rozwoju nauki, metod dokonywania nowych odkryć, oraz wliczonych w proces postępu, spektakularnych porażek. Podstawy natury czasu i przestrzeni opowiedziane ze znawstwem i pasją, a przy tym z ponad stuletnim ujęciem historycznym.

Teoria względności Alberta Einsteina, przesłanki istnienia czarnych dziur, przewidywanie Wielkiego Wybuchu, rozszerzanie się Wszechświata. Tajemnice, tunele i zakrzywienie czasoprzestrzeni, spowolnienie czasu, teoria parowania czarnych dziur, zasada holograficzna, ściana ognia, ale także gwiazdy neuronowe, pulsary, kosmiczne promieniowanie, a przede wszystkim detektor LIGO (obserwatorium fal grawitacyjnych wykorzystujące interferometr laserowy). Pierwsze w historii wykrycie fal grawitacyjnych, drgań przestrzeni świadczących o zetknięciu się dwóch czarnych dziur odległych o ponad miliard lat świetlnych od Ziemi, poszerzające wiedzę na temat kosmosu, zapoczątkowujące powstanie nowej dziedziny nauki, zajmującej się badaniem dynamiki przestrzeni, a nie wypełniających ją obiektów materialnych. Wszystko uwarunkowane pragnieniem poznawania i poszerzania horyzontów, determinacją w dociekaniu i nieustannym pielęgnowaniu entuzjazmu. "Nauczyliśmy się unosić na falach czasoprzestrzeni. Nasza podróż w żadnym razie nie dobiegła końca - to dopiero początek."

bookendorfina.pl

"Ludzkie starania, by zrozumieć Wszechświat, są przedsięwzięciem, które nie ma końca. Właśnie to jest w nauce najwspanialsze - każda odpowiedź rodzi nowe pytania, a pragnienie zdobycia jak najgłębszej wiedzy nigdy nie zostanie całkowicie zaspokojone."

Nie żałuję sobie ostatnio interesujących dawek wiedzy z dziedziny matematyki, fizyki i astronomii, im więcej czytam na...