Jerzy Szczygieł napisał jedną z lepszych serii książek kierowanych do młodzieży, w których w znakomity sposób (nie przesadnie ciężki, ale też niezbyt lekki) zaznajamia ich z tragediami ludzi żyjącymi w czasie wojny. W skład tej serii wchodzi kolejno „Tarnina”, „Ziemia bez słońca”, „Nigdy Cię nie opuszczę” oraz „Po kocich łbach”. Był czas, kiedy zaczytywałam się tymi tomami bez żadnych zahamowań. Do tego stopnia mi się podobały, że kończyłam, a po niedługim czasie znów po nie sięgałam. I powiem Wam, że nadal chętnie do nich wracam. Oczywiście teraz już zupełnie inaczej odbieram ich treść, dostrzegam to, czego kiedyś nie zauważałam, widzę też, jak łagodnie autor wszystko opowiedział. Ale dla młodszych czytelników są to bardzo pouczające lektury i naprawdę warto zachęcić swe dzieci do ich przeczytania.

W „Ziemi bez słońca” akcja rozgrywa się w 1944 roku. Zbliżający się do Puław front zmusza 13– letniego Tadka, jego młodszego brata i chorą na płuca matkę do ucieczki z miasta i szukania schronienia w okolicznych wioskach. Tadek staje niemalże na głowie, starając się zapewnić byt sobie i najbliższym. Podejmuje różne prace, sprzedaje zabrane z domu cenne rzeczy, czasem zmuszony jest też żebrać. A to i tak za mało. Cała trójka długimi miesiącami żyje w głodzie i chłodzie, z niecierpliwością wypatrując ofensywy dającej nadzieję na przesunięcie się frontu na zachód i tym samym na rychły powrót do domu.

„Ziemia bez słońca” jest piękną, klimatyczną, ale zarazem smutną książką. Pokazuje, jak ciężkie życie mieli ludzie, których los zmusił do opuszczenia swych domów i szukania pomocy u innych. Jak ciężko było przeżyć, radzić sobie ze skrajną biedą, z samotnością, z tęsknotą za domem i przyjaciółmi. Pokazuje tragizm dziecka, które zamiast biegać po boisku, musiało wziąć na swe barki ciężar utrzymania rodziny. I co ważne, historia ta uczy, jak ważna jest w życiu tolerancja, cierpliwość, miłość do drugiego człowieka oraz umiejętność wybaczania innym.

Warto też wiedzieć, że autor tworząc postać Tadka i opisując jego losy opierał się na własnych, wojennych przeżyciach, tak więc część wydarzeń zawartych w serii naprawdę miała miejsce.

Polecam nie tylko to dzieło, ale całą serię!

Jerzy Szczygieł napisał jedną z lepszych serii książek kierowanych do młodzieży, w których w znakomity sposób (nie przesadnie ciężki, ale też niezbyt lekki) zaznajamia ich z tragediami ludzi żyjącymi w czasie wojny. W skład tej serii wchodzi kolejno „Tarnina”, „Ziemia bez słońca”, „Nigdy Cię nie opuszczę” oraz „Po kocich łbach”. Był czas, kiedy zaczytywałam się tymi tomami...