Po książkę "Zeznania sekretarki. 12 lat u boku Hitlera 1933-1945" sięgnęłam z czystej ciekawości i nie zawiodłam się. Christa Schroeder opowiada w niej, jakim człowiekiem na co dzień był Hitler. Najpierw poznajemy go jako wielkiego przywódcę, miłośnika sztuki, literatury i muzyki poważnej. Poznajemy go jako człowieka, który posiadał zadziwiającą pamięć do osób, wydarzeń, który lubił zwierzęta i dzieci. Był doskonałym mówcą, jednak nie tolerował, gdy ktoś sprzeciwiał się teoriom wygłaszanym przez niego. Osoba taka trafiała na "czarną listę" i w odpowiednim momencie była karana za posiadanie własnego zdania. Później widzimy jego upadek. Hitler podupada na zdrowiu. Trzęsie mu się ręka, noga, z trudnością porusza się. Można rozpoznać u niego symptomy choroby psychicznej. Towarzyszy mu ciągły strach przed otruciem. Na kilka dni przed samobójstwem odsyła swoje sekretarki w bezpieczne miejsce.

Adolf Hitler zajmuje niechlubne miejsce na kartach historii. Nie zmieni tego faktu pojawienie się wspomnień jego osobistej sekretarki. Wspomnienia Christy Schroeder czyta się szybko. Poza ciekawym rysem psychologicznym Hitlera odnajdujemy w nich opis jego najbliższego otoczenia. Jak to zwykle bywa, pełnego intryg. Plusem tej książki może być to, że ukazuje nam człowieka odpowiedzialnego za wybuch II wojny światowej z trochę innej perspektywy niż ta, znana z lekcji historii.

Po książkę "Zeznania sekretarki. 12 lat u boku Hitlera 1933-1945" sięgnęłam z czystej ciekawości i nie zawiodłam się. Christa Schroeder opowiada w niej, jakim człowiekiem na co dzień był Hitler. Najpierw poznajemy go jako wielkiego przywódcę, miłośnika sztuki, literatury i muzyki poważnej. Poznajemy go jako człowieka, który posiadał zadziwiającą pamięć do osób, wydarzeń,...