Tym razem habek o trochę mniej znanej bitwie, zwanej "pierwszym cudem nad Wisłą", a stoczoną między wojskami halicko-włodzimierskimi a sandomiersko-mazowieckimi. Artur Foryt w swojej książce dość szeroko się rozwodzi nad stosunkami politycznymi w trójkącie Ruś-Polska-Węgry, sięgając w swoich wywodach do czasów Bolesława Chrobrego. W wielu pozycjach z serii byłby to zarzut o zbytnim cofnięciu się w stosunku do tytułowego starcia, tutaj jednak temat jest chyba na tyle mało znany, że można autorowi wybaczyć takie podejście. Dużym plusem jest rozdział poświęcony wojskowości ruskiej, polskiej i węgierskiej oraz ten poświęcony kampanii zawichojskiej. Autor przedstawia w nim hipotezy dotyczące konfliktu, miejsca bitwy oraz jej przebiegu. Nie brak także w tekście odniesień do badań archeologicznych dotyczących miejsc związanych z opisywanymi wydarzeniami. Spoko miejsca Artur Foryt poświęca również zdarzeniom po bitwie dotyczących walki o Ruś Halicką-Wołyńską oraz postaci Daniela Romanowicza kończąc opowieść na pokoju węgiersko-halickim w 1247 roku.

Tym razem habek o trochę mniej znanej bitwie, zwanej "pierwszym cudem nad Wisłą", a stoczoną między wojskami halicko-włodzimierskimi a sandomiersko-mazowieckimi. Artur Foryt w swojej książce dość szeroko się rozwodzi nad stosunkami politycznymi w trójkącie Ruś-Polska-Węgry, sięgając w swoich wywodach do czasów Bolesława Chrobrego. W wielu pozycjach z serii byłby to zarzut o...