Czytając ten tom ponownie znałam już obie historie z wersji anime, choć na szczęście nie pamiętałam już zbyt dobrze szczegółów. W zasadzie posiada on podobne wady, jak poprzednie (brak tłumaczenia komentarza od autorów oraz reklama wydawnictwa w środku mangi - chociaż teraz przynajmniej przedziela obie opowieści zamiast być pośrodku niczego...), jednak fabuła to wynagradza. Zakończenie pierwszej historii, jak i cała jej treść jest świetnie przemyślana, postacie są "głębokie", nie ma w niej zbędnego dramatyzmu i bardzo mi się podoba :) Druga historia ciekawie oddaje psychikę dwóch głównych bohaterów. Generalnie obie z nich posiadają typowo japońskie wątki (onsen, w którym kobieta w średnim wieku podchodzi do licealisty - WTF?, kurczenie-się-pewnych-narządów-czyli-Japończycy-uczą-biologii, "marnowanie ciała", "zaczepienie się" na moście czy bycie "obdarzonym temperamentem" a kształt uszu xD) których jest tutaj wybitnie dużo i aż człowiek się dziwi, że nadpobudliwa polska cenzura z czasów wydawania tytułu w Polsce się za to nie zabrała :P
Nadal ubóstwiam kreskę - początkujący rysownicy powinni obowiązkowo zapoznać się z pokazanym tu sposobem wyrażania mimiki oraz kształtów twarzy! Może wtedy 99% nowoczesnych mang nie miałoby kopiuj-wklej jednego kształtu czaszki dla wszystkich bohaterów, co jest bolączką szczególnie gatunku shoujo...

Czytając ten tom ponownie znałam już obie historie z wersji anime, choć na szczęście nie pamiętałam już zbyt dobrze szczegółów. W zasadzie posiada on podobne wady, jak poprzednie (brak tłumaczenia komentarza od autorów oraz reklama wydawnictwa w środku mangi - chociaż teraz przynajmniej przedziela obie opowieści zamiast być pośrodku niczego...), jednak fabuła to wynagradza....