Nigdy nie czytam książek dwa razy. Nigdy to bardzo złe słowo i powinno zostać wykreślone ze słownika języka polskiego z surowym zakazem używania. Ściślej mówiąc powinno to dotyczyć słów „nigdy”, „zawsze”, „miło” i "mega".
Ksiażkę Pipina Ferrerasa „Zanurzeni w wielki błękit. Miłość i obsesja” przeczytałam trzy razy (ha!).
Książka ta jest w gruncie rzeczy o miłości, o pasji, która, jeśli nie dostrzeże się granicy – jest wyrokiem śmierci. Z drugiej strony życie bez pasji jest coś warte? Dożyje się starości unikając potencjalnych zagrożeń i?.... Kiedyś przeczytałam jedno zdanie Marka Twaina (i częściowo wytatuowałam:) ” Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj”.
Pipin Ferreras i Audrey Mestre pasjonaci, para piękna, niepokorna, kochająca się nieprzyzwoicie mocno. Historia miłości tych dwojga zakończyła się 12 października 2002 roku. Audrey zginęła w czasie próby ustanowienia rekordu świata w nurkowaniu na zatrzymanym oddechu w kategorii No Limits. Pipin napisał tę książkę dla niej. Czytając ją zanurzacie się (sic!) w świat pełen pasji, rywalizacji (czasami chorej), w plenery rodem z „Wielkiego błękitu”, w porywający świat pokonywania niemożliwego. Na podstawie historii Pipina i Audrey James Cameron zamierzał nakręcić film „The dive” niestety do tej pory film nie powstał. A szkoda. Przeczytajcie koniecznie!

Nigdy nie czytam książek dwa razy. Nigdy to bardzo złe słowo i powinno zostać wykreślone ze słownika języka polskiego z surowym zakazem używania. Ściślej mówiąc powinno to dotyczyć słów „nigdy”, „zawsze”, „miło” i "mega".
Ksiażkę Pipina Ferrerasa „Zanurzeni w wielki błękit. Miłość i obsesja” przeczytałam trzy razy (ha!).
Książka ta jest w gruncie rzeczy o miłości, o...