końcówka jest tym etapem partii, w którym chodzi o przekształcenie w wygraną przewagi zdobytej w grze środkowej albo już w debiucie.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik230
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Paul Keres
1
8,5/10
Pisze książki: hobby
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,5/10średnia ocena książek autora
8 przeczytało książki autora
1 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też str...
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też strategii gry środkowej.
1 osoba to lubiTypowa partia szachowa zazwyczaj składa się z trzech faz: debiutu, gry środkowej oraz końcówki.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Końcówki szachowe Paul Keres
8,5
Książka Paula Keresa, to moja pierwsza styczność z teorią końcówek. Zastanawiałem się czy mój amatorski poziom będzie wystarczający, aby móc przyswoić wiedzę z tej książki - grywam w weekendy z przyjaciółmi oraz online na kurniku - ale były to strachy na lachy. W książce znajdziemy: 'Końcówki pionkowe', 'Końcówki hetmańskie', 'Końcówki wieżowe', 'Końcówki gońcowe', 'Końcówki skoczkowe' oraz warto wspomnieć o podrozdziałach z przykładami turniejowymi. Zaczynamy od prostszych przykładów, po czym powoli przechodzimy do bardziej rozbudowanych analiz.
Moja poprzednia styczność z książkami analizującymi partie szachowe autorstwa Mirosławy Litmanowicz nie była tak lekka, choć mam szacunek do tej szachistki. Może o tym świadczyć fakt, że autor pod koniec analizy danej końcówki podaje ci praktycznie na tacy rozwiązanie sytuacji, zachęcając cię jednak po drodze do wyciągania własnych wniosków.
Cieszę się, że udało mi się na ten moment poznać końcówki: 'Goniec plus król' oraz 'Pionek plus król', których nie byłem świadomy jak dobrze rozgrywać. Zamatowanie króla przeciwnika mając gońca i skoczka? Tak, ale tylko po przekątnej na której operuje goniec.
Zdobywając wiedzę z tej książki zdałem sobie sprawę, że mogę mieć braki w fazie debiutu i prawdopodobnie niedługo sięgnę po jakiś tytuł, który to opisuje w podobnie przystępny sposób.
A gdy teraz będę grał z moim przyjacielem Piotrem, być może uda mi się go zaskoczyć w końcowej fazie gry odpowiednim podejściem.
Plusy:
-Nie przeczytałem jeszcze całej książki, lecz jestem ciekawych kolejnych rozdziałów i taktyki poszczególnych końcówek
-Można przeskoczyć do konkretnego rodziału z końcówkami, który cię interesuje
-Przykłady z turniejów
Minusy:
-Problem z rozkładaniem książki i układaniem szachów. Z racji, że mój egzemplarz to oprawa miękka, miałem problem z utrzymaniem konkretnej strony bez przytrzymywania jej ręką, co trochę psuło mi frajdę z analizy, a nie chciałem uszkadzać sobie książki
-W kilku miejscach wdarły się przeskoki myślowe autora i musiałem kilka razy czytać fragment, żeby się upewnić, że dobrze rozumiem dany opis