Pretekstem do głębokich rozważań na tematy egzystencjalne podmiot napotyka dosłownie wszędzie. Najchętniej swoje liryczne, socjologiczne, psychologiczne, językowe i filozoficzne badania prowadzi tam, gdzie spotyka ludzi, a więc w sklepach, w pociągach i na peronach (np. „na stacji Jelcz-Laskowice”).

Z obserwacji podmiotu wynika m.in. że nasze życie to jakaś zapętlona seria tych samych zdarzeń; często mamy dość tej rutyny, tego wiecznie zataczającego się koła. A jeśli coś zaburza nasze zwyczaje to czujemy się wytrąceni ze strefy komfortu. Jest w tym pewien paradoks („dziś nie było pana w oknie. dziwnie się czuję”). Podmiot dostrzega także pogorszenie się jakości życia, a źródła tego stanu upatruje w pułapce technologicznej, do jakiej chętnie wszyscy wpadliśmy. Nie zabrakło tu także komentarza dotyczącego tego jak patrzymy na świat, w jaki sposób postrzegamy ludzi i wreszcie – jak się ze sobą komunikujemy. Majcherczyk udowodnił, że słuch ma wybitny i potrafi wychwycić wszelkie fałszywe dźwięki (współczesności).

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2021/11/zaburzenia-mowy-pawe-majcherczyk.html

Pretekstem do głębokich rozważań na tematy egzystencjalne podmiot napotyka dosłownie wszędzie. Najchętniej swoje liryczne, socjologiczne, psychologiczne, językowe i filozoficzne badania prowadzi tam, gdzie spotyka ludzi, a więc w sklepach, w pociągach i na peronach (np. „na stacji Jelcz-Laskowice”).

Z obserwacji podmiotu wynika m.in. że nasze życie to jakaś zapętlona seria...