Na okładce napisano: "Akcja do końca powieści toczy się niezwykle wartko i pełna jest nieoczekiwanych, zaskakujących dla czytelnika rozwiązań". Cóż, jeśli w tej książce akcja toczy się wartko, to w najsłabszych nawet powieściach MacLeana po prostu akcja goni tak, że trudno nadążyć. Czytelnikowi długo nie będzie dane domyśleć się, co wspólnego z końcem książki ma jej początek, ale jak na mój gust, zdecydowanie za długo. Początek zapowiada ciekawą wojenną sensację, ale dość szybko wątki robią się przegadane, nudne i dość sztampowe. Od momentu, kiedy bohaterowi udaje się uciec z niewoli i dostać do swoich, nic nadzwyczajnego się nie dzieje. No, chyba, że pojawienie się trupa siedzącego w fotelu, można uznać w powieści wojennej za wyjątkowe spiętrzenie napięcia. Końcowe rozdziały, gdzie wszystko staje się w końcu jasne, położone zupełnie, fragmenty, które można by wykorzystać do zbudowania faktycznego napięcia są zupełnie przeciętne. Doczytałem do końca tylko z obowiązku, bo nie lubię porzucać w połowie książek, które stoją u mnie na półce w domu. Bez specjalnych emocji oddam do biblioteki...

Na okładce napisano: "Akcja do końca powieści toczy się niezwykle wartko i pełna jest nieoczekiwanych, zaskakujących dla czytelnika rozwiązań". Cóż, jeśli w tej książce akcja toczy się wartko, to w najsłabszych nawet powieściach MacLeana po prostu akcja goni tak, że trudno nadążyć. Czytelnikowi długo nie będzie dane domyśleć się, co wspólnego z końcem książki ma jej...