Piękna poezja, niezwykle liryczna, delikatna i poruszająca. Pełna tęsknoty za życiem, które bezlitośnie opuszczało ciało tej młodej kobiety. Kiedy jest się tak młodym myśli się o miłości, przyszłości, spędzaniu chwil z ukochaną osobą. Jej to szczęście i marzenia o byciu razem dano na krótko. Małżeństwo Haliny Mygi i Adolfa Poświatowskiego trwało zaledwie 2 lata. Jej mąż zmarł także na serce. Halina tak o tym związku napisała:

"ta miłość jest skazańcem
zasądzonym na śmierć
umrze
za krótkie dwa miesiące
(...)
na świecie jest niemoc i konieczność
nie zatrzymam cię
żadnym pocałunkiem"

Jak żyje się z piętnem nieuchronnej śmierci, która stoi za progiem szpitalnego pokoju, gdy ma się 20,30 lat ?
Gdyby Poświatowska dziś żyła, rozrusznik lub przeszczep serca dałby jej szansę. Napisałaby jeszcze wiele pięknych wierszy.

To piękna poezja, która jest zapisem bolesnej świadomości, że wkrótce jej życie się skończy. Warto się nad tymi wierszami pochylić i pomyśleć, co tak naprawdę jest ważne w życiu.

Piękna poezja, niezwykle liryczna, delikatna i poruszająca. Pełna tęsknoty za życiem, które bezlitośnie opuszczało ciało tej młodej kobiety. Kiedy jest się tak młodym myśli się o miłości, przyszłości, spędzaniu chwil z ukochaną osobą. Jej to szczęście i marzenia o byciu razem dano na krótko. Małżeństwo Haliny Mygi i Adolfa Poświatowskiego trwało zaledwie 2 lata. Jej mąż...