Wydana poczatkowo w rou 1960 i teraz opublikowana ponownie, ksiazka przybliza postacie intelektualistow Polski i Francji miedzywojennej. Z naszej obecnej perspektywy refleksje przy czytaniu sa na pewno inne niz w roku 1960. Co myslala autorka piszac o ludziach ktorzy oddali swe zycie komunizmowi a ktory potem czesto zniszczyl im zycie? Co myslala autorka o stalinizmie ktory wlasnie sie skonczyl? Co mysleli ci ktorzy poswiecili zycie idei ktora ich zdradzila? Trudno oceniac ludzi ktorzy wierzyli w piekne idealy ktore obrucily sie w pieklo, warto jednak pamietac (bo cala lewice sie dzis czesto wrzuca do jednego worka) ze lewa strona polityczna byla bardzo zroznicowana, od socjalnych demokratow przez socjalistow do komunistow. Od tej strony w roku 1960 wlasnie ksiazka pelnila funkcje propagandowe, wrzucajac wszystkich lewicowcow do jednego worka. To bledne przekonanie utrwalilo sie w naszej narodowej pamieci. Autorka tego procesu pewnie nie byla swiadoma cieszyla sie pewnie ze "wolno" w koncu napisac o przedwojennej Polsce. Ile w ksiazce jest przemilczen z powodu cenzury i strachu? Jakie znaczenie miala ta ksiazka dla czytelnika z roku 1960? - czy byla radosnym znakiem postalinowskiej odwilzy? Ksiazka jest jednak ciekawym przyblizeniem klimatu intelektualnego Polski przedwojennej, szczegolnie po lewej stronie debaty publicznej. Autorka pisze w wiekszosci o mezczyznach ktorymi jako mloda kobieta byla bardzo zafascynowana. Trzeba tez pamietac ze ksiazka pisana byla na wiele lat przed wynalezieniem internetu, wiec kilka drobnych faktow nie zgadza sie z tym co w ciagu dwoch sekund mozna znalezc w internecie. Czasem autorka tez uczciwie przyznaje ze nie pamieta szczegolow. Nie odbiera to jednak czaru tym smutnym wspomnieniom. Przyblizaja one postacie wazne, ktore dzis czesto usuwane sa z podrecznikow, gdyz przyblizenie ich postaci pozwoliloby nam na poznanie blizej bogactwa polskiej lewicowej mysli politycznej. Sama autorka malo mowi w ksiazce o sobie, a przez to jakby, niepotrzebnie, usuwa sie w cien, jestemy przeciez rowniez ciekawi jej osoby. Wyczuwa sie w ksiazce znakomita, blyskotliwa, wrazliwa pisarke.

Wydana poczatkowo w rou 1960 i teraz opublikowana ponownie, ksiazka przybliza postacie intelektualistow Polski i Francji miedzywojennej. Z naszej obecnej perspektywy refleksje przy czytaniu sa na pewno inne niz w roku 1960. Co myslala autorka piszac o ludziach ktorzy oddali swe zycie komunizmowi a ktory potem czesto zniszczyl im zycie? Co myslala autorka o stalinizmie ktory...