Lubię fantastykę i już. Alternatywna wizja świata, w której pamięć krótkotrwała nie działa, tracimy wspomnienia i musimy posiłkować się zapiskami jest naprawdę ciekawa. Wiele elementów powinno zostać dopracowane, ale sam pomysł na tyle mnie zafascynował, że wybaczałam autorce wszystkie niedociągnięcia. Mimo to jedno pytanie nie dawało mi spokoju: jak można pisać książki, ale też i czytać w takim świecie?
Sprawa wyjaśniania zabójstwa w tej scenerii musi wyglądać inaczej i to trochę kulało. Pomimo, że rozwój akcji był przewidywalny, mi to nie przeszkadzało, dla mnie był to pretekst do przedstawienia alternatywnego świata. Kastowość, dyskryminacja i rozważania o uczuciach pod koniec były już jednak zbyt nachalne, zaczęły narzucać się jak jakieś przesłanie.

No cóż, jak już wspomniałam – lubię fantastykę. Sam oryginalny pomysł zasługuje na dobrą ocenę, przecież tyle wtórnych koncepcji przewija się z książki na książkę i na następną książkę.
Chciałabym, aby autorka dobrze dopracowała swój wykreowany świat i opowiedziała nam dużo więcej ciekawych historii.

Lubię fantastykę i już. Alternatywna wizja świata, w której pamięć krótkotrwała nie działa, tracimy wspomnienia i musimy posiłkować się zapiskami jest naprawdę ciekawa. Wiele elementów powinno zostać dopracowane, ale sam pomysł na tyle mnie zafascynował, że wybaczałam autorce wszystkie niedociągnięcia. Mimo to jedno pytanie nie dawało mi spokoju: jak można pisać książki,...