Adiva Geffen w swojej książce wzięła na tapet los Żydów w okupowanej Polsce. Najpierw narysowała przed nami sielskie życie żydowskiej rodziny zamieszkującej Lubelszczyznę. Mogliśmy poznać z bliska rodzinę Mendlów – Jakuba, Taiby i Sary, nazywanej przez najbliższych Szurką. Żyli oni w zgodzie z sąsiadami Polakami, wiedli spokojne i uczciwe życie. Mieli swoje marzenia, hobby, pasje i zawody, w których się specjalizowali. Kochali się ponad życie i byli z tego dumni.

Wszystko zmieniło się we wrześniu 1939 roku, gdy do Polski wkroczyli Niemcy z zamiarem wyeliminowania ludności żydowskiej. Nagle Żyd stał się wrogiem, nie sąsiadem czy przyjacielem, jak było do tej pory. Prześladowana rodzina musiała ostatecznie uciekać do Lasu Parczewskiego, aby schronić się przed wrogami. Ich życie z dnia na dzień zamieniło się w koszmar…

Historia przedstawiona w książce rozrywa serce. Tym bardziej, że mamy tu okazję poznać konkretną rodzinę i jej losy, zżyć się z bohaterami, poznać ich myśli. Wojna to najgorsze, co mógł wymyślić człowiek. Tyle już znamy historii o gettach i obozach, a jednak każda porusza tak samo lub jeszcze bardziej. Okrucieństwo nie zna tu granic. Tylu straconych bliskich, przerwanych historii miłosnych, pochowanych dzieci… Nigdy nie przestanie mnie to zadziwiać i wzruszać. Na szczęście na końcu tunelu widać światełko, a zgrabiona Polska się odradza, ale jakim kosztem?

Przepiękna i tragiczna historia w jednym.

Dziękuję Wydawnictwu Znak za egzemplarz.

Adiva Geffen w swojej książce wzięła na tapet los Żydów w okupowanej Polsce. Najpierw narysowała przed nami sielskie życie żydowskiej rodziny zamieszkującej Lubelszczyznę. Mogliśmy poznać z bliska rodzinę Mendlów – Jakuba, Taiby i Sary, nazywanej przez najbliższych Szurką. Żyli oni w zgodzie z sąsiadami Polakami, wiedli spokojne i uczciwe życie. Mieli swoje marzenia, hobby,...