O smaku jakiejś landrynki

„Vida” Patricii Engel, czyli „Życie”, ale tez skrót od imienia jednej z bohaterek opowiadania Davidy, to zbiór dziewięciu sentymentalnych opowiadań. Cechuje je prosty, surowy język, który przedstawia życie i wybory pewnej nieoczywistej dziewczyny, Sabine porte-parol autorki. Mamy do czynienia z amerykanką, córka kolumbijskich emigrantów, która nie pasuje do stereotypów kreowanych przez popularne media. Wykształcona, z zalegalizowanym pobytem i pochodząca z kolumbijskiej elity, która znacznie nie zubożała w nowej ojczyźnie, próbuje znaleźć swoje miejsce, którego może nie być. Nie ma szans wpisać się w znany etos jest więc „za mądra dla głupich, za głupia dla mądrych”. Rozpaczliwie próbując się zasymilować, z kimkolwiek posiestrzyć lub pobratać, zadaje się ze środowiskiem żyjących na krawędzi prawa nielegalnych emigrantów. Oni wiedzą o niej i zdarza im się do niej powiedzieć: „ jesteś bogata, a lubisz udawać biedną.”

Autorka podeszła świeżo i bez zadęcia do tematyki multikulturowej, przedstawiając USA głównie jako skrawek plaży, na której żyją ludzie mówiący różnymi językami. Szukają tam oczywiście szczęścia, a w poszukiwaniu miłości popełniają wiele głupstw – każdy wie „jak to to bywa, kiedy ma się dwadzieścia trzy lata i szuka sensu życia.” Przypomina nam też, że często dla ktoś coś znaczy tylko dlatego, że jest zawsze obok, a „mądrość spłynie na nas tak spokojnie, tak nieefektownie jak to zwykle bywa w przełomowych momentach. Po prostu nie widać jak to działa.”

O tej książce można powiedzieć, że jest przyjemna i może być zapowiedzią nadchodzącego talentu, ale chyba nie trzeba.

Bookish.blog.pl

O smaku jakiejś landrynki

„Vida” Patricii Engel, czyli „Życie”, ale tez skrót od imienia jednej z bohaterek opowiadania Davidy, to zbiór dziewięciu sentymentalnych opowiadań. Cechuje je prosty, surowy język, który przedstawia życie i wybory pewnej nieoczywistej dziewczyny, Sabine porte-parol autorki. Mamy do czynienia z amerykanką, córka kolumbijskich emigrantów, która nie...