Książka mimo ciekawego opisu i dość nietypowej fabuły okazała się być fatalna... Główna bohaterka zachowywała się nieracjonalnie - najpierw każe mężowi zachowywać się w określony sposób, gani go za popełniony błąd, po czym sama robi coś jeszcze gorszego. Inną kwestią jest to, że chciała o wszystkim powiedzieć dzieciom, żeby wiedziały i mogły to przetrawić. Bezsensowne wytłumaczenie jak i całe zachowanie względem rodziny. Alice była egoistką, która nie potrafiła się do tego przyznać przez całą książkę. Widać to jak zaniedbuje rodzinę dla pracy czy jak mówi meżowi ze ona nie jest w stanie tak żyć.

Mąż jest zachwalany przez narratorkę na samym początku książki, zaznaczając że tworzą idealną rodzinę mimo wad męża. Jakich wad? Przez cały czas czytania nie zauważyłem tej "idealnej rodziny", a Alice zdaje się być wyalienowana od reszty, jakby była niepasującym elementem.

Język jest dziwny... Nie wiem czy to wina autora, tłumacza czy redaktora, jednak zdarzają się powtórzenia niemal tych samych zdań jedno pod drugim. Sam autor zaś zdaje się wiedzieć więcej o sztuce niż o literaturze. Dialogi są napisane w sposób chaotyczny i kilkakrotnie musiałem się zatrzymać i zastanowić się kto to mowi. Liczne retrospekcje wplątane w narrację, powiedzmy, teraźniejszości, co utrudnia zrozumienie, sprawiając, że czytelnik nie wie o czym jest teraz mowa.
Mam wrażenie, że książka powstała za szybko i przez to jest niedopracowana. Jest wiele wątków, które w żaden sposób się nie rozwijają i prowadzą donikąd. Są po to by dodać książce wiecej stron. Fabuła rozgrywa się powoli, w przewidywalny sposób, nie dzieje się nic zaskakującego.
Zdecydowanie nie zakwalifikowałbym tego jako thriller.

Na plus zasługuje tu okazanie prawdy i tego jak człowiek dopowiada sobie coś czego nie wie - wyjaśnienie sprawy między Alice a Marinne z czasów szkolnych. Prawda nie jest taka jak nam się wydaje, bo nie jest subiektywna. To wszystko co wynoszę z lektury tej książki, co okazało się niemałym wyzwaniem.

Książka mimo ciekawego opisu i dość nietypowej fabuły okazała się być fatalna... Główna bohaterka zachowywała się nieracjonalnie - najpierw każe mężowi zachowywać się w określony sposób, gani go za popełniony błąd, po czym sama robi coś jeszcze gorszego. Inną kwestią jest to, że chciała o wszystkim powiedzieć dzieciom, żeby wiedziały i mogły to przetrawić. Bezsensowne...