Autor nie przedstawia w zasadzie niczego odkrywczego dla dobrego programisty, ale przede wszystkim uporządkowuje tę wiedzę, wkłada ją w dziesiątki historyjek z życia wziętych oraz rysuje obraz smutnego życia osób, które nie chcą się "z nim" zgadzać. Najciekawsze jest to, że trudno odmówić mu jakichkolwiek racji, ponieważ sam przyznaje, że jego rozwiązania niekoniecznie muszą być najlepsze globalnie.

Programowanie to nie tyle sztuka, co właśnie rzemieślnicza robota; bardziej niż budowę domu przypomina pielęgnowanie ogrodu. Sam pracuję i znam przeróżne typy programistów i stety-niestety większość z nich opisana jest w tej książce: "stety", bo niektórzy mają takie podejście jak autor i ja, "niestety", bo niektórym bardzo do tego daleko. Autor stawia tezy, że jedynie wytwarzanie wysokiej jakości kodu ma sens, że programiści muszą hobbystycznie interesować się kodzeniem, żeby odnosić sukcesy, że testy w aplikacji to podstawa bez której trudno mówić o jakimkolwiek poważnym podejściu do tematu.

Będę polecał tę książkę wszystkim kolegom i studentom.

Autor nie przedstawia w zasadzie niczego odkrywczego dla dobrego programisty, ale przede wszystkim uporządkowuje tę wiedzę, wkłada ją w dziesiątki historyjek z życia wziętych oraz rysuje obraz smutnego życia osób, które nie chcą się "z nim" zgadzać. Najciekawsze jest to, że trudno odmówić mu jakichkolwiek racji, ponieważ sam przyznaje, że jego rozwiązania niekoniecznie...