Boli i to dość mocno. Po obejrzeniu filmu Siekielskich szukaliśmy z mężem usprawiedliwienia dla Jana Pawła II, że nie wiedział, że ukrywali przed nim wiele spraw. Dla nas był wielkim autorytetem i mimo, że byłam młoda, jego śmierć odczułam dość mocno. Teraz z tą wiedzą nie mogę się dalej oszukiwać. Choć odeszłam od wiary, jest to nadal przeżycie dość traumatyczne. Przeprowadziłam rozmowę na ten temat z @bookietova i zgadzam się z nią - czasem niewiedza, życie w błogiej nieświadomości jest lepsze, prostsze. Osoby mocno wierzące, praktykujące z pewnością odczują ten reportaż jeszcze bardziej i albo przyjmą to do wiadomości, albo po prostu wyprą w imię większego dobra, tak jak robił to Karol Wojtyła. Niemiłosiernie mi przykro, tak strasznie smutno. Ten reportaż jest dla mnie tak mocny, że nie byłam w stanie czytać go ciągiem, mimo że miałam na to czas. Brnęłam przez niego powoli popadając w jeszcze większą rozpacz i rozczarowanie. Polecam wszystkim, którzy są na siłach, by po nim dalej żyć normalnie, jakby nic się nie stało. Ja nie potrafię, tym bardziej jestem przekonana o słuszności swoich wyborów. Tym bardziej będę unikać instytucji kościelnych.

Reportaż w moim odczuciu wyczerpuje temat. Nie jest przyjemny przez tematykę, ale także przez ogromną ilość nazwisk, miejsc, informacji, co wymaga dużego skupienia. Nie jestem w stanie nawet do końca go ocenić. Myślę jednak, że dla zwykłego czytelnika, który nie jest mocno zainteresowany tematem, jest za długi i za bardzo rozbudowany. Dziękuję @wydawnictwoczarnaowca .

Boli i to dość mocno. Po obejrzeniu filmu Siekielskich szukaliśmy z mężem usprawiedliwienia dla Jana Pawła II, że nie wiedział, że ukrywali przed nim wiele spraw. Dla nas był wielkim autorytetem i mimo, że byłam młoda, jego śmierć odczułam dość mocno. Teraz z tą wiedzą nie mogę się dalej oszukiwać. Choć odeszłam od wiary, jest to nadal przeżycie dość traumatyczne....