Choć styl się poprawił, to jednak gwiazdkę mniej od poprzedniej części. A czemu to? Ano, przez przeskok z w miarę przyziemnej fabuły na walkę z niemal bóstwami o władzę nad światem, co mnie jakoś szczególnie nie kręci.

Po zakończeniu poprzedniej książki spodziewałam się zmagań naszych bohaterów na rynku i konkurencji z gildiami, obserwowania, jak sobie radzą przeciwko korporacjom, które mają niemalże monopol... A tu nic, figa z makiem. Przeskok czasowy i bam, starożytne bóstwo powraca, trzeba je powstrzymać.

W dodatku przesłanie, blah. Najlepiej, to jakby wszyscy ludzie się myślowo połączyli i mieli dokładnie takie same opinie, wtedy na świecie zapanowałby wreszcie pokój! Coś, co w innej - lepszej - powieści byłoby złowrogą machinacją do powstrzymania, tutaj jest rozwiązaniem. Póki co tylko dla kilku osób - ale no, nie zdziwię się, jak w finale trzeciej części połączy się wszystkich ludzi czy coś. No bo po co komu indywidualizm i wolność.

Najbardziej mnie rozwala, że złol z tej części chce zrobić prawie że to samo i jest nadal traktowany jako złol. Jedynie i wyłącznie dlatego, że on by się ustawił na czole, a bohaterowie stawiają na kolektyw. Ale dla jednostki, co to za różnica? Żadna, pod butem jest i tak. Autorowi chyba brakuje refleksji nad sobą i swoimi poglądami.

A tak poza tym to dwóch moich ulubionych bohaterów w zasadzie jest w tej chwili poza planszą więc.... Uhhh, pewnie przeczytam trzecią część bo tragedii nie było, ale jestem zdecydowanie mniej zadowolona niż po pierwszym tomie.

Choć styl się poprawił, to jednak gwiazdkę mniej od poprzedniej części. A czemu to? Ano, przez przeskok z w miarę przyziemnej fabuły na walkę z niemal bóstwami o władzę nad światem, co mnie jakoś szczególnie nie kręci.

Po zakończeniu poprzedniej książki spodziewałam się zmagań naszych bohaterów na rynku i konkurencji z gildiami, obserwowania, jak sobie radzą przeciwko...