„Schronisko, które spowijał mrok” to już trzecia książka Sławka Gortycha i oczywiście, kiedy tylko do mnie dotarła, musiałam wziąć się za czytanie. I oczywiście przepadłam! Świetne połączenie fikcji z historią, które sprawia, że można dowiedzieć się kilku ciekawostek z terenów, które opisuje w swojej książce. Jak zawsze autor w posłowiu również nam to wyłuszcza, z jakich materiałów korzystał, czym się inspirował i co okazało się wytworem wyobraźni.

Uwielbiam jak Sławek opisuje szlaki górskie, które bohaterzy powieści przemierzają. Opisuje je niezwykle dokładnie i barwnie, więc czuję jakbym znowu była na szlaku. W tym tomie wiele razy podkreślał jak zima w górach jest niebezpieczna i zdradliwa, jak wiele nieprzemyślanych decyzji sprowadza niebezpieczeństwo nie tylko na siebie, ale i także na osoby, które ich ratują. Ważne przesłanie i należy je zapamiętać. Na kartach powieści dokładnie pokazał jak ciężka i wymagająca jest praca GOPR.

Po raz kolejny na kartach powieści cofamy się w przeszłość, ale tym razem na naszych ziemiach stacjonują radzieccy żołnierze. Powieść łączy trzy historie, w trzech ramach czasowych. W 1947r, dochodzi do incydentu z pociągiem, którym podróżowali wysocy radzieccy dygnitarze. Chłopak, który jest winny zamieszczania, musi uciekać bowiem został wydany na niego wyrok. W 1991r do schroniska Strzecha Akademicka przyjeżdża Andrzej, w celu poznania prawdy o swoim ojcu, gdyż ten zaginął przed laty. W 2007r Tomasz, za namową swoich przyjaciół przyjeżdża do Strzechy, by zbierać materiały do swojej nowej książki. Tym sposobem trafia na zagadkę śmierci Andrzeja, a im bardziej zagłębia się w tę historię tym więcej niewiadomych powstaje. Swoim zainteresowaniem drażni osoby, które znają prawdę na temat wydarzeń z przeszłości.

„Sta­rych spraw le­piej nie ru­szać, śpią­cych de­mo­nów nie bu­dzić, bo nie wia­domo, kogo po­żrą.”

Kolejny świetny kryminał wyszedł spod pióra Sławka. Warsztat autora zachwyca od pierwszej książki. Sposób narracji jaki i sama fabuła nie pozwalają odłożyć książki. Czytelnik wraz z bohaterem odkrywa nowe tajemnice i próbuje je ze sobą połączyć. Tym razem na pierwszy plan wysunął się Tomasz Wilczur, jest to fajne urozmaicenie serii, a i postać szalenie ciekawa, za sprawą zawodu jakim się zajmuje, jak i jego przemyśleń. Fabuła pełna zwrotów akcji, tajemnica goni tajemnice oraz sekrety, które nie mogą ujrzeć światła dziennego. Wszystko skrupulatnie prowadzone, nic nie dzieje się bez przypadku i połączone w spójną całość. Niezwykle klimatyczna i mroczna historia, tak jak tytuł wskazuje. Dajcie się porwać górskiej serii. Polecam!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwo Dolnośląskie.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

„Schronisko, które spowijał mrok” to już trzecia książka Sławka Gortycha i oczywiście, kiedy tylko do mnie dotarła, musiałam wziąć się za czytanie. I oczywiście przepadłam! Świetne połączenie fikcji z historią, które sprawia, że można dowiedzieć się kilku ciekawostek z terenów, które opisuje w swojej książce. Jak zawsze autor w posłowiu również nam to wyłuszcza, z jakich...