Zawsze bardzo chętnie sięgam po biografie, których autorami są bliscy i nieco mniej bliscy opisywanego bohatera. Jest to sposób na chociaż częściowe zajrzenie komuś do łóżka czy szafy. Jeśli dodatkowo autor/ka ma lekkie pióro, nie potrafię się oprzeć.

Pani Rufina Philby należy do wąskiego grona kobiet, które wytrwały przy swoich mężach szpiegach (sama miała powiązania z KGB i to głębokie). Większość tego typu związków się rozpada, ot choćby pierwszy, niemal uwieńczony ślubem związek prezydenta Putina i Ludmiły Chmariny czy małżeństwo opisywane w książce "Byłam żoną szpiega KGB" autorstwa J. Coggin. Problem jednakże polegał na tym, że KGB nigdy nie ufał kawalerom tzn. unikał wysyłania nieżonatych na misję za granicę (bardzo słusznie). Tutaj jednakże jest inaczej. Co prawda związek łatwiejszy był może do utrzymania, gdyż jego płomień rozpalił się, gdy Kim nadmiernie aktywny zawodowo nie był (przynajmniej nie tak, jak w szczycie swej kariery). Cóż... nie będę się jednak dalej roztkliwiała nad tą kwestią.

Wracając do książki, może ona niektórym się dłużyć. Są tam rozwlekłe opisy malowniczych wycieczek na statku, spacerów, problemów z wyjściem do sklepu bez obstawy, czy przyjęć domowych, co nie każdego interesuje. Jeśli więc ktoś szuka sensacji, wartkiej akcji czy przeżycia szpiegowskich przygód, odsyłam do autobiografii Kima. Tam będzie miał tego pod dostatkiem. Tutaj będą po prostu analizy małżeństwa oraz opis jesieni życia legendarnego agenta.

Pasjonaci powinni przeczytać, gdyż obraz opisywanego jegomościa nie będzie pełny bez relacji małżonki.

Zawsze bardzo chętnie sięgam po biografie, których autorami są bliscy i nieco mniej bliscy opisywanego bohatera. Jest to sposób na chociaż częściowe zajrzenie komuś do łóżka czy szafy. Jeśli dodatkowo autor/ka ma lekkie pióro, nie potrafię się oprzeć.

Pani Rufina Philby należy do wąskiego grona kobiet, które wytrwały przy swoich mężach szpiegach (sama miała powiązania z...