Książka Półmorderca to pamiętnik starszego człowieka Adalberta. Pan około osiemdziesiątki z nadwagą, niestroniący od alkoholu, spędza ostatnie lata życia na spisywaniu wspomnień. To pewnego rodzaju spowiedź i rachunek sumienia. Towarzystwa dotrzymuje mu kolega w podobnym wieku i o równie specyficznym sposobie bycia. Przez ich czarny humor ta książka mnie kupiła. Starsi panowie jadą po sobie, naśmiewają się ze swojego wieku, przeklinają i się obrażają a równocześnie nie lubią się rozstawać i przeraża ich samotność.
Ich życiową monotonię przerywa spotkanie z kobietą z przeszłości Adalberta. Próbują ją znaleźć i czegoś o niej dowiedzieć. Ich życie się zmienia i nabiera więcej sensu. Główny bohater musi się śpieszyć, aby zdążył opowiedzieć swoją historię.

Książka jest w bardzo surowym klimacie Szwedzkim. Żarty są zimne jak lód a bohaterowie nie zjednują sobie przychylności. Mamy długie, melancholijne wywody nad historią życia, która niektórych może znudzić. Mnie się podobało. Książka jest o niebo lepsza od "Morderców tropimy w czwartki", gdzie również na tapet brane były osoby starsze. Tam prychałam z irytacji a tutaj kilka razy się uśmiechnęłam. Nie mam pojęcia dla kogo jest ta pozycja :) Polecam ją i fanom kryminałów, pasjonatom czarnych komedii, jak również obyczajówek. Ta książka to umysłowa wspinaczka, warta każdej spędzonej z nią chwili.

Książka Półmorderca to pamiętnik starszego człowieka Adalberta. Pan około osiemdziesiątki z nadwagą, niestroniący od alkoholu, spędza ostatnie lata życia na spisywaniu wspomnień. To pewnego rodzaju spowiedź i rachunek sumienia. Towarzystwa dotrzymuje mu kolega w podobnym wieku i o równie specyficznym sposobie bycia. Przez ich czarny humor ta książka mnie kupiła. Starsi...