Wyobraź sobie, że cywilizacja upadła, a Ty jesteś jedynym chodzącym po Ziemi przedstawicielem naszego gatunku. Wszystko jest zasnute mrokiem zapomnienia, nie wiesz jak masz na imię oraz nie znasz swojej przeszłości. Krok po kroku uczysz się żyć wśród tych nieprzyjaznych terenów, zwiedzasz miasta usłane trupami, ze zgrozą i fascynacją obserwujesz jak natura bezwzględnie zawładnęła światem . Budynki i imponujące drapacze chmur teraz są tylko kupkami gruzu zamieszkałymi przez faunę i florę. Brzmi przerażająco, prawda? Otóż taki niepokojący scenariusz Adrian John Kenzie przedstawia czytelnikowi w powieści " Ostatnie dni". Przygody głównego bohatera poznajemy z pierwszej ręki, ponieważ książka napisana jest w formie pamiętnika. Pozwala to lepiej wczuć się w sytuację, możemy wejść do głowy tego nieszczęśnika, poznać jego uczucia i wewnętrzne rozterki. Kenzie ze swojej postaci nie robi herosa, jest to normalny mężczyzna próbujący odnaleźć się we wrogim otoczeniu. Zachowuje się zwyczajnie, podejmuje w miarę logiczne decyzje , nie zgrywa superbohatera, lecz stara się dbać o własną skórę i nie narażać. Podobnie jak w "Jestem legendą" jego jedynym towarzyszem niedoli jest bezpański pies.
"Ostatnie dni" to powieść science fiction z elementami grozy. Autor zrezygnował ze zbędnych opisów i od razu przeszedł do konkretów, posługiwał się prostym, surowym stylem. Ten zabieg nadał powieści realizmu, no bo nie oszukujmy się mało kto pisząc w osobistym dzienniku używa poetyckiego języka.
Czytając "Ostatnie dni" bawiłam się fantastycznie, tym bardziej, że temat, który porusza Kenzie jest teraz tematem na czasie. Miłośnicy powieści postapokaliptycznych, jeśli kiedyś nadarzy się okazja koniecznie łapcie i czytajcie!!

Wyobraź sobie, że cywilizacja upadła, a Ty jesteś jedynym chodzącym po Ziemi przedstawicielem naszego gatunku. Wszystko jest zasnute mrokiem zapomnienia, nie wiesz jak masz na imię oraz nie znasz swojej przeszłości. Krok po kroku uczysz się żyć wśród tych nieprzyjaznych terenów, zwiedzasz miasta usłane trupami, ze zgrozą i fascynacją obserwujesz jak natura bezwzględnie...