Przeglądając książki na półce w bibliotece, w poszukiwaniu czegoś, co mogłoby mnie zainteresować, natrafiłam na "Obietnicę gwiezdnego pyłu". Nie zatrzymałabym się na tej książce dłużej, gdyby nie to, że okładka wydawała mi się bardzo znajoma. Nagle przypomniało mi się, że miałam tę książkę na liście do przeczytania, ale zupełnie zapomniałam o czym miałaby być ta historia. Nie czytając opisu, po prostu wzięłam tę książkę. Dopiero w domu przyjrzałam jej się bliżej i teraz już nie byłam pewna, czy rzeczywiście wciąż mam na nią ochotę. Zaczęłam jednak czytać i byłam zdziwiona, jak szybko mi to idzie. Bez większego entuzjazmu postanowiłam jednak ją dokończyć, choć przy pierwszych rozdziałach poważnie się zastanawiałam nad jej porzuceniem.

Jest to opowieść o trudnych wyborach, o cierpieniu, śmierci, miłości i życiu. Mogłam się domyślać, jak zakończy się ta historia, a mimo to z pewną dozą niepewności czytałam o kolejnych poczynaniach bohaterów. Kiedy Elle doznaje nieodwracalnego urazu mózgu w wyniku tragicznego wypadku, jej rodzina wie, że dziewczyna nie chciałaby być sztucznie podtrzymywana przy życiu. Jednak tak jak bała się cierpienia i powolnej śmierci, tak bardzo też pragnęła dziecka, a w momencie wypadku była w ciąży. Rodzina zaczyna się kłócić o to, czego naprawdę pragnęłaby Elle w takiej sytuacji, w stanie śmierci mózgowej: godnej śmierci czy długo wyczekiwanego dziecka

Przeglądając książki na półce w bibliotece, w poszukiwaniu czegoś, co mogłoby mnie zainteresować, natrafiłam na "Obietnicę gwiezdnego pyłu". Nie zatrzymałabym się na tej książce dłużej, gdyby nie to, że okładka wydawała mi się bardzo znajoma. Nagle przypomniało mi się, że miałam tę książkę na liście do przeczytania, ale zupełnie zapomniałam o czym miałaby być ta historia....