Antoni Lange był poetą, pisarzem i tłumaczem (z niemieckiego, francuskiego i angielskiego) z przełomu XIX i XX wieku, a także wujkiem Bolesława Leśmiana. Interesował się kulturami azjatyckimi (w tym hinduską) oraz spirytyzmem. I to wszystko znajduje odzwierciedlenie w powieści „Miranda”, zaliczanej do polskiej fantastyki naukowej retro, rozgrywającej się w latach 1915-1918.
Po krótkim realistycznym wstępie powieść przechodzi do wątku mocno ociekającego spirytyzmem, co brzmi dziś delikatnie mówiąc niepoważnie i kuriozalnie.
Na szczęście clue powieści to wizja ludzkiej (czy też post-ludzkiej) cywilizacji idealnej, do której trafił bohater, czyli utopii. Na szczęście to nawiązanie nie do Tomasza Morusa, lecz jego imiennika Campanelli, autora „Miasta słońca”, z którego czerpie nazewnictwo społeczności oraz części jej instytucji. Ale trzysta lat doświadczeń zrobiło swoje i Antoni Lange, ustami Solarian, prowadzi krytykę ustroju prezentowanego przez włoskiego myśliciela, który jakoby się nie sprawdził. I chociaż Lange nie dożył ani komunizmu w Polsce ani jego upadku, to jednak wskazał trafnie na konsekwencje likwidacji własności prywatnej (a nie był nim na pewno zanik egoizmu) oraz słabości tego systemu. W ogóle krytyka autorowi przychodziła łatwo i niemal doskonale Gorzej z afirmacją proponowanych rozwiązań. Część wiązała się z jego osobistymi zainteresowaniami i fascynacjami, inne zaś wydawały się równie równie utopijne jak skrytykowane w treści książki.
Wizje funkcjonowania społeczeństwa, jednostek, par i małżeństw w kulturze solarian zawierały zarówno elementy pociągające, jak i odpychające. Z kolei spostrzeżenia psychologiczne, socjologiczne jak i z zakresu praktyki politycznej są zaskakująco trafne, nawet dziś, po stu latach od publikacji książki.
Ale posiada ona też i swoje wady. Pierwszą jest archaiczny, afektowany młodopolski język, z odmiennościami składniowymi i specyficznym słowotwórstwem. Druga to schematyzm fabularny. Książka jest bowiem nie tylko tradycyjną powieścią, co powiastką filozoficzną w stylu np. wolterowskiego Kandyda, jednakże bez elementów ironii czy nawet humoru. Ostatnia to nadmiar spirytyzmu i związanego z nim słownictwa. Niestety odbiera to powagę wielu trafnym konstatacją autora, włożonym w usta głównego bohatera.
Wysłuchane w formie audiobooka, w ramach Wolnych Lektur, czytał Wiktor Korzeniewski. No i utwór na pewno liczy więcej stron niż podano w LC, albowiem nagranie trwa ponad cztery i pół godziny.

Antoni Lange był poetą, pisarzem i tłumaczem (z niemieckiego, francuskiego i angielskiego) z przełomu XIX i XX wieku, a także wujkiem Bolesława Leśmiana. Interesował się kulturami azjatyckimi (w tym hinduską) oraz spirytyzmem. I to wszystko znajduje odzwierciedlenie w powieści „Miranda”, zaliczanej do polskiej fantastyki naukowej retro, rozgrywającej się w latach 1915-1918....