Ile może znieść przeciętny człowiek? Gdzie kończy się jego wytrzymałość? Ile trzeba by go zniszczyć?
Przysłowie mówi, że nieszczęścia chodzą parami, jednak to czego doświadczył główny bohater powieści to pakiet nieszczęść i tragedii.
Los jaki zgotował Mateuszowi Szafirskiemu autor wystarczyłby na obdzielenie kolejnych kilku bohaterów. Mateusz sam jeden musiał stawić temu czoła. Mówią co cię nie zabije to cię wzmocni. W tej sytuacji mam wątpliwości. Celowo nie zagłębiam się w szczegóły, łatwo znajdziecie je w opisie książki.

"Moja męska siła przepadła, zostałem sam, nagi i bezradny. Na coś takiego nikt nie może być gotowy. Nikt, żaden heros, żaden dumny i najtrwalszy drab. Dopiero tak straszne chwile pokazują, że w sumie człowiek jest delikatną istotą. Wystarczy tylko odebrać mu sens życia."

Nikogo nie powinno spotykać takie zło, nie życzymy tego najgorszemu wrogowi, ale życie to nie jest bajka.
Chociaż książka jest fikcją literacką, to poczułam się jak przekręcona przez magiel, potargana emocjonalnie, wzbierała we mnie złość i niedowierzanie.
Czytając wiedziałam, że nie mam co liczyć na szczęśliwe zakończenie, a z każdą kolejną stroną czułam, że z pudełka wyskoczy kolejny diabełek, być może jeszcze gorszy od poprzedniego.

"Czas na mój sąd ostateczny...Czas spojrzeć śmierci w oczy...Odkryłem materiał, a moje ojcowskie serce roztrzaskało się na miliard drobnych części."

Jeśli lubicie książki, które wypełnią was wachlarzem emocji, nie obiecując happy endu, które są bolesne, trudne i zostawiają ciernie w sercu, to ta książka jest dla was.
Polecam.

Ile może znieść przeciętny człowiek? Gdzie kończy się jego wytrzymałość? Ile trzeba by go zniszczyć?
Przysłowie mówi, że nieszczęścia chodzą parami, jednak to czego doświadczył główny bohater powieści to pakiet nieszczęść i tragedii.
Los jaki zgotował Mateuszowi Szafirskiemu autor wystarczyłby na obdzielenie kolejnych kilku bohaterów. Mateusz sam jeden musiał stawić temu...