Co powinien odpowiedzieć? Że nie jest już pewny, w co dokładnie wierzy? Że bóg, którego wielkość starano mu się ukazać od pierwszych lat jego życia, najpewniej nie jest godzien nadanego mu tytułu? Że obdarza łaską ludzi, którzy zupełnie na to nie zasługują? Że zawiódł go zbyt wiele razy (...) A jednak Robert wciąż mu służył. Potrzebował tej wiary, by nie zatracić się w otaczającym go od wielu miesięcy szaleństwie. – Mój bóg nie ma imienia – przemówił cicho, świadom kary, jaka groziła mu za głoszenie tej herezji – a jeśli jest mu nadane, to sam jeszcze go nie poznałem. Jest dobrym bogiem, sprawiedliwym i pełnym litości. Takim właśnie chcę go pamiętać. – Bogowie muszą mieć imiona! – Imiona są rzeczą ludzką – oznajmił Robert, gdy, nie wiedząc kiedy, znalazł się przy klęczącej za studnią postaci.

Co powinien odpowiedzieć? Że nie jest już pewny, w co dokładnie wierzy? Że bóg, którego wielkość starano mu się ukazać od pierwszych lat jeg...

Czasami słowa nie są w ogóle potrzebne. Milczenie potrafi być równie wymowne. Cisza potrafi napełniać serca własnym szeptem.

Czasami słowa nie są w ogóle potrzebne. Milczenie potrafi być równie wymowne. Cisza potrafi napełniać serca własnym szeptem.

Nie możesz zabrać wojownikowi jego śmierci, zwłaszcza wtedy, gdy ta idzie już u jego boku i od dawna szepcze jego imię. Nawet Bogowie nie są tak okrutni.

Nie możesz zabrać wojownikowi jego śmierci, zwłaszcza wtedy, gdy ta idzie już u jego boku i od dawna szepcze jego imię. Nawet Bogowie nie są...