"Korowód cieni" to zbiór krótkich, ale bardzo interesujących opowiadań, jest ich zaledwie 9 i człowiek ma niedosyt po przeczytaniu, chciałoby się jeszcze i jeszcze. Przede wszystkim skusiła mnie świetna okładka, burzowe chmury, wzburzone morze i ślady stóp na torach, prowadzących do...no właśnie, dokąd? Do śmierci? Samotności? Smutku? Do zguby. Opowiadania dotyczą mieszkańców Tamogi, miasta deszczowego, wilgotnego i smutnego. Myślę, że mogę zaliczyć je w pewnym stopniu do "kryminału", ponieważ każda z historii zaskakująco się kończy, a wątek morderstw czy to z zazdrości, zawiści czy chęci zysku, jest na porządku dziennym. Szkoda tylko, że zakończenia nie są rozwinięte. Autor opowiada historię ludzi, zapoznaje nas z nimi, a potem ostatecznie zadziwia i w paru słowach zawiera cały sens opowieści - wiemy jaki los spotkał bohatera. Najbardziej podobały mi się opowiadania "Druga osoba", "Dies irae", "...Lecz prochem kochającym" i "Rzeka bez brzegów". Naprawdę polecam te opowiadania, warte są uwagi. :)

"Korowód cieni" to zbiór krótkich, ale bardzo interesujących opowiadań, jest ich zaledwie 9 i człowiek ma niedosyt po przeczytaniu, chciałoby się jeszcze i jeszcze. Przede wszystkim skusiła mnie świetna okładka, burzowe chmury, wzburzone morze i ślady stóp na torach, prowadzących do...no właśnie, dokąd? Do śmierci? Samotności? Smutku? Do zguby. Opowiadania dotyczą...