Gdy miałam 19 lat pierwszy raz wyjechałam za granicę... Do Anglii. To był tylko miesiąc. Ale przez ten miesiąc zachłysnełam się angielskim życiem.
Tak jak opisała Kasia nawet do sklepu lub Mcdonalda ludzie wychodzili w piżamie i nikt tego nie komentował. Tygodniowa wypłata pozwalająca Ci kupić praktycznie wszystko na co miałeś ochotę.
Podobała mi się ta anonimowość. Wiedziałam ,że wrócę tu na stałe...

Poezja babci Janki poruszy każde serce. Przepięknie opisała swoje uczucia... Szczęście, rodzinną miłość, strach , odwagę i tęsknotę.
Jeszcze nigdy nie czytałam wspomnień zapisanych w formie wierszy . Było to dla mnie coś nowego ,ale i pięknego....
Zdjęcia zamieszczone w książce pobudzają jeszcze bardziej naszą wyobraźnię o miejscu ,w którym ludzie żyli spokojnie... Mieli rodziny , pracę, swoje obowiązki.
To była wzruszająca podróż po zakątkach Polski ,w której rozgrywał się dramat wielu ludzi.

Spisanych wspomnień rodzinnych lub swoich z czasów wojny nie powinno się oceniać. To nie jest fikcja ...
I wierzę, że babcię Jankę dużo kosztowało spisanie wspomnień w postaci poezji...
Wojna jest czymś o czym każdy chciałby zapomnieć, ale odbiła tak wielkie piętno na bezbronnych ludziach ,że ocaleni pamiętają o niej jakby to było wczoraj...
Doceniajmy możliwość czytania zwierzeń ocalałych, bo mogę tylko sobie wyobrazić jak ciężko jest im wrócić nawet myślami do tych dni.

Czytajmy i pamiętajmy, bo niedługo zabraknie tych ,którzy przetrwali ten koszmar🥺❤️

Gdy miałam 19 lat pierwszy raz wyjechałam za granicę... Do Anglii. To był tylko miesiąc. Ale przez ten miesiąc zachłysnełam się angielskim życiem.
Tak jak opisała Kasia nawet do sklepu lub Mcdonalda ludzie wychodzili w piżamie i nikt tego nie komentował. Tygodniowa wypłata pozwalająca Ci kupić praktycznie wszystko na co miałeś ochotę.
Podobała mi się ta anonimowość. ...