Książka o mieszkańcach i pracownikach pewnego paryskiego taniego hotelu. Ich problemy, uczucia, przeżycia, losy, decyzje pokazuje nam autor w sposób iście rewelacyjny. Trzydzieści pięć krótkich rozdziałów tworzy ciekawą opowieść o ludzkich żywotach ukazanych z perspektywy hotelowo-kawiarnianej.
Powieść tłumaczyła Danuta Knysz-Rudzka. Na początku książki znajdziemy interesującą przedmowę od tłumaczki. Poniżej przytaczam jej fragment, który świetnie i w skondensowany sposób mówi o tym, co w książce znajdziemy. Cóż więc stworzył autor? "Stworzył powieść środowiskową o bohaterze zbiorowym - o mieszkańcach jednego hoteliku, zapracowanych, ubogich, z rezygnacją dźwigających ciężki swój los. Wszyscy oni przeżywają swą szarą egzystencję i wielkie dramaty - miłość bez szans na szczęście, pracę ponad siły, chorobę, w tym środowisku nieuleczalną, starość bez oparcia i śmierć w osamotnieniu. Wszyscy są w jakimś sensie rozbitkami życiowymi wyrzuconymi na paryski bruk. Ci bezdomni, dla których hotel jest jedynym domem, tworzą wielką rodzinę, nad którą po matczynemu czuwa żona hotelarza, pani Lecourveur". Nic dodać lub ująć. Oto powieściowa rzeczywistość wykreowana na książkowych kartach przez francuskiego pisarza.
Znakomita lektura. Książka, której (w moich oczach) do miana wybitnej niewiele brakuje. Więc 8/10 będzie oceną w sam raz. Ta ocena pasuje tu jak ulał. Warto sprawdzić samemu, czy tak jest w istocie. Zachęcam do tego.

Książka o mieszkańcach i pracownikach pewnego paryskiego taniego hotelu. Ich problemy, uczucia, przeżycia, losy, decyzje pokazuje nam autor w sposób iście rewelacyjny. Trzydzieści pięć krótkich rozdziałów tworzy ciekawą opowieść o ludzkich żywotach ukazanych z perspektywy hotelowo-kawiarnianej.
Powieść tłumaczyła Danuta Knysz-Rudzka. Na początku książki znajdziemy...