Litości... waham się między stwierdzeniem, że to chyba najgorsza książka o MC jaką czytałam, a tym, że coś ją jeszcze może uratować lub pogrążyć, bo w sumie to nie skończona a urwana w pół zdania... Kiepsko...
Jednak to właśnie zakończenie ratuje moją ocenę i jak na tę pozycje to aż trzy gwiazdki.
Co do samej książki:
Główna bohaterka Raven to siedemnastolatka, która zamieszkała z siostrą będącą klubową panienką podkochującą się z Gage - prezesie klubu i facecie biegającym za naszą Raven. Co jeszcze o głównej bohaterce? Chodzi z chłopaczkiem w swoim wieku, a orgazmuje się myśląc i rozmawiając z Gage. W sumie autorka pewnie chciała zrobić z niej ciekawą, głęboką postać - wyszło mętne bagno... Jak ta laska mnie drażniła, to ciężko pojąć.
I Gage - prezes klubu motocyklowego, niby twardy samiec alfa, a przedstawiany jak napalony dziecka. Niby po 30, ale nie potrafię zrozumieć jak takiemu dojrzałemu mężczyźnie, prezesowi klubu motocyklowego, może nie przeszkadzać dziecinada Raven. Choć on też myślał głównie o tym jak to musi na nią czekać, aż skończy 18 lat, żeby zabrać ją do łóżka...
W sumie, pewnie, gdyby nie irytacja Raven to polubiłabym Gage, ale...
Oni razem? Serio?

I to nieszczęsne zakończenie. Z jednej strony chyba przeczytam następną część - tylko po to, by zobaczyć, czy autorka tak naprawdę ma na tą historię pomysł, czy to fragment bredni wyrwany z kontekstu. Z drugiej strony - tak mnie to zirytowało, że ho ho, ale cieszyłam się, że to już koniec tego czegoś...

Co do mojej oceny tej książki - może mieć na nią wpływ to, że w ostatnim czasie pochłaniam masę serii o motocyklistach i mając tyle cudownych pozycji ta wypada niezwykle blado...

Litości... waham się między stwierdzeniem, że to chyba najgorsza książka o MC jaką czytałam, a tym, że coś ją jeszcze może uratować lub pogrążyć, bo w sumie to nie skończona a urwana w pół zdania... Kiepsko...
Jednak to właśnie zakończenie ratuje moją ocenę i jak na tę pozycje to aż trzy gwiazdki.
Co do samej książki:
Główna bohaterka Raven to siedemnastolatka, która...