Zdecydowanie za krótka! Podróż motocyklem przez rozpalającą wyobraźnię Amerykę Południową na początku lat 50. zasługuje na zdecydowanie obszerniejszą relację. Z tego co dostaliśmy do rąk wyłania się jednak całkiem ciekawa i, co może być zaskoczeniem dla niektórych, dość lekka literatura drogi. Nie ma tutaj za dużo polityki i narzucania własnego światopoglądu, który wówczas dopiero się kształtował. Ci, którzy liczą na krytykę zgniłego kapitalizmu też nie będą ukontentowani, bo takowej tutaj nie znajdą. Młody Ernesto dość zwięźle i prosto opisuje swoją podroż z przyjacielem przez kolejne kraje kontynentu. Zmagają się z ciągle psującym się motocyklem, nocują u przygodnie poznanych ludzi, stykają się z biedą i społecznymi nierównościami. Niektóre opisy mogą się wydać nieco surowe, ale dzięki temu całość zyskuje na autentyczności. Może to banał, ale lektura Dzienników motocyklowych była całkiem pouczającą podróżą przez świat, którego już nie ma.

Zdecydowanie za krótka! Podróż motocyklem przez rozpalającą wyobraźnię Amerykę Południową na początku lat 50. zasługuje na zdecydowanie obszerniejszą relację. Z tego co dostaliśmy do rąk wyłania się jednak całkiem ciekawa i, co może być zaskoczeniem dla niektórych, dość lekka literatura drogi. Nie ma tutaj za dużo polityki i narzucania własnego światopoglądu, który wówczas...