Życie w Polsce na początku XX w, było życiem trudnym. Potem wojny światowe. Walka o własny niekomunistyczny byt, który i tak nas dopadł.
W rodzinie po przejściach rodzi się chłopiec, Autor naszej książki.

Jemu jest już łatwiej, jednak nadal ciężko. Dlatego decyduje się udać z rodziną za chlebem.
Zaczynają swój tułaczy los.
Jedną nogą w Kraju nad Wisłą, drugą na obcej ziemi, która staje się ojczyzną.
Walczą o przetrwanie, godne życie.

Pan Jacek interesująco pisze o swoich korzeniach. O decyzjach, wplatając w tekst książki, piosenki, wiersze. Bawi się słowem, dając nam atrakcyjny obraz swojego życia. Wyjaśnia przyczyny wątpliwości i tęsknoty. Opisuje kolejne kroki i decyzje. Dzieli się przeszłością byśmy zrozumieli potrzebę wolności. Ale pisze też o cenie jaką przyszło mu zapłacić za opuszczenie rodzinnego kraju.
To właśnie dwubiegunowość, brak stabilizacji emocjonalnej wynikającej z emigracji.

Wspomnienia czyta się lekko i przyjemnie. Chwilami jak powieść przygodową z nutką nostalgii Autora o minionych, ale nadal niezapomnianych dniach.

Życie w Polsce na początku XX w, było życiem trudnym. Potem wojny światowe. Walka o własny niekomunistyczny byt, który i tak nas dopadł.
W rodzinie po przejściach rodzi się chłopiec, Autor naszej książki.

Jemu jest już łatwiej, jednak nadal ciężko. Dlatego decyduje się udać z rodziną za chlebem.
Zaczynają swój tułaczy los.
Jedną nogą w Kraju nad Wisłą, drugą na obcej...