Pod względem treści historia o tytułowej długaśnej sąsiadce jest całkiem znośna. Można to podpiąć pod walkę ze stereotypami i własnymi lękami. Bo oto główny bohater - królik Różanosek - najbardziej na świecie boi się węży (chociaż nie ma pojęcia, jak te stworzenia wyglądają). A nowa sąsiadka, która budzi jego ogromną ciekawość, okazuje się właśnie wężem. I to na tyle długaśnym, że królik musi gonić ją po całym mieście, po drodze przekonując się, że intrygująca sąsiadka jest przede wszystkim stworzeniem zabawnym, pomocnym i sympatycznym, a nie strasznym i budzącym lęk.

I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie dziwne ilustracje. To znaczy - niby poprawne, stylizowane jakby na przedwojnie, ale jakieś takie statyczne, kukiełkowe. Nie mogłam przestać doszukiwać się w zarysach postaci kresek szkicu (szczególnie widocznych przy zgięciach kończyn). Tchnęło to jakąś martwotą i całkiem popsuło, jak dla mnie, odbiór tej opowieści.

Pod względem treści historia o tytułowej długaśnej sąsiadce jest całkiem znośna. Można to podpiąć pod walkę ze stereotypami i własnymi lękami. Bo oto główny bohater - królik Różanosek - najbardziej na świecie boi się węży (chociaż nie ma pojęcia, jak te stworzenia wyglądają). A nowa sąsiadka, która budzi jego ogromną ciekawość, okazuje się właśnie wężem. I to na tyle...