Zacznijmy ciekawie. Na początku spojrzymy na emocje z nieco naukowego punktu widzenia. Autorka odnosi się do badań, wyciąga na światło dzienne pewne fakty, odnosząc je do codziennych sytuacji. Wprowadzenie w tej formie pozwala zaciekawić dziecko, ponieważ tak podana wiedza – nieco uproszczona, nieskomplikowana – wciąga.

Po nietypowym w książeczkach dla dzieci wstępie przechodzimy już do wykorzystania wiedzy, którą przed chwilą mieliśmy okazję przyswoić, do praktyki. Na dalszą część książki składa się kilkanaście opowiadań – przeróżnych – które łączy jedno: emocje.

Dostajemy tu pełen wachlarz uczuć: wstręt, podniecenie, dumę, współczucie, wstyd, smutek, zadowolenie, wściekłość, bezradność, nadzieję, poczucie bezpieczeństwa, miłość oraz podziw, a także odczuwanie radości z cudzego nieszczęścia. Każdej emocji przyporządkowane jest konkretne opowiadanie, które dotyka sfery życia dziecka – dzieci bez problemu odnajdą się w tych sytuacjach, ponieważ w wielu z nich z pewnością mieli już do czynienia.

Takie odniesienie do dziecięcej codzienności pozwala małemu czytelnikowi na zrozumienie tego, co się z nim dzieje, oraz – tak po prostu – na nazwanie swoich uczuć.

Dobrze wydane

Książeczka jest przemyślana, co niewątpliwie cieszy. Z jednej strony mamy aktualny tekst, w którym dziecko znajdzie siebie; z drugiej strony całość jest wsparta konkretnym obrazem – adekwatnym do treści. Taka wizualizacja pozwala dziecku na "wkręcenie się" w opowieść, a kolorowe ilustracje mają jedną bardzo ważną funkcję: wyrażają emocje, np. poprzez ukazanie mimiki naszych bohaterów, co z pewnością wiele ułatwia. Następuje tu "podwójne czytanie" – raz: tekstu, dwa: obrazu. A to wszystko można spokojnie przenieść do naszej rzeczywistości, przecież na co dzień obserwujemy ludzkie twarze czy postawy...

Mojej córce książeczka przypadła do gustu. Może jest nieco inna, miejscami trochę dziwna (wdepnięcie w psią kupę), momentami może też niezrozumiała dla małego odbiorcy – ale własnie o to chodzi, by młody człowiek uczył się rozumieć i rozumiał, dlaczego warto się tego nauczyć.

Książeczka ma twardą oprawę, strony są szyte, a papier jest naprawdę dobrej jakości.

My jesteśmy na TAK! Przede wszystkim dlatego, że o uczuciach ogólnie rozmawia się z trudem. O ile jeszcze radość czy miłość pojawiają się w naszym codziennie omawianym repertuarze, o tyle o wstydzie lub strachu mówimy z niechęcią... A to przecież ludzkie, normalne i równie ważne.

Zacznijmy ciekawie. Na początku spojrzymy na emocje z nieco naukowego punktu widzenia. Autorka odnosi się do badań, wyciąga na światło dzienne pewne fakty, odnosząc je do codziennych sytuacji. Wprowadzenie w tej formie pozwala zaciekawić dziecko, ponieważ tak podana wiedza – nieco uproszczona, nieskomplikowana – wciąga.

Po nietypowym w książeczkach dla dzieci wstępie...