Zaczęło się świetnie, nawet można powiedzieć, że rewelacyjnie. A potem, czyli mniej więcej od połowy, było coraz gorzej. Na tyle źle, że z ledwością dotarłam do końca. Zrobiłam to tylko dlatego, by dowiedzieć się, kto jest zabójcą, ale finał okazał się rozczarowujący.

Zaletą tej powieści jest budowanie napięcia (które, niestety, potem opada) oraz oddanie klimat osiemnastowiecznego londyńskiego więzienia, w którym obok nędzarzy przebywają przedstawiciele zrujnowanej arystokracji. Niektórzy z nich wiodą całkiem niezłe życie, o ile mają za murami troskliwych przyjaciół lub potrafią ustawić się w nowej rzeczywistości.
Świat ten poznajemy z perspektywy bohatera, którego do upadku doprowadziły hazardowe długi. Najpierw szokują go panujące w więzieniu prawa, zwłaszcza te niepisane. Potem próbuje on przystosować się do nich, by przeżyć. Wreszcie zaczyna interesować się nie tylko swoimi problemami i próbuje rozwiązać kryminalną zagadkę, co nie jest łatwe w miejscu pełnym przemocy i milczących świadków lub podejrzanych.

Początkowo czytało mi się tę powieść bardzo dobrze. Sięgnęłam po nią, bo zaciekawił mnie temat - obraz dawnego Londynu. Sądziłam, że odkryję tu jakieś zawiłe intrygi, tajemnice, ale - jak już wspomniałam na początku - wszystko to rozmyło się w drugiej części.
Może okazałam się zbyt wymagająca? Może za bardzo zaufałam promocyjnym recenzjom? A może po prostu fabuła nie spełniła pokładanych w niej nadziei i dlatego poczułam się zawiedziona?
Nie wiem, po prostu nie wiem. Na szczęście przede mną tyle innych, interesujących książek, że nie ma co żałować niezbyt udanej lektury "Diabła z więzienia dłużników".

Zaczęło się świetnie, nawet można powiedzieć, że rewelacyjnie. A potem, czyli mniej więcej od połowy, było coraz gorzej. Na tyle źle, że z ledwością dotarłam do końca. Zrobiłam to tylko dlatego, by dowiedzieć się, kto jest zabójcą, ale finał okazał się rozczarowujący.

Zaletą tej powieści jest budowanie napięcia (które, niestety, potem opada) oraz oddanie klimat...