Poezja, ale jakaś taka mało poetycka ;)

Oczywiście trzeba wziąć pod uwagę, że jest to liryka młodego pokolenia, pisana przez kobietę i można by rzec, że skierowana głównie do kobiet. Jednak dość dużym i krzywdzącym uproszczeniem, byłoby kategoryzowanie jej wyłącznie jako tworu przybierającego formę feministyczną i gender. Choć nie brak tu treści, które poniekąd wpisują się właśnie w tę klasyfikację literatury, to autorka (jak niekiedy można przypuszczać) chciałaby poszerzyć nasze spektrum odbioru.
Niestety (a może dla niektórych stety) większość wierszy jest dość powtarzalna, skupiona na bolączce bezradności w dzisiejszym świecie, próbie nazwania i wydobycia własnych emocji, a także manifestacji nieodnalezienia własnego ja, rozumianego jako ostoi codzienności. Są utwory, które naprawdę mogą urzec (np. "Hana i śmierć", "Wstęp","Hana i wola mocy"), a także bardzo trafne, pojedyncze wersy.
Czasem można odnieść wrażenie, jakby poetka pragnęła nam się ze wszystkiego zwierzyć, czy wręcz wyspowiadać, tworząc przestrzeń, w której w bezpośredni i dość intuicyjny sposób dzieli się własnymi spostrzeżeniami z własnego świata. Ta konfrontacja, choć swoista i niekiedy nachalna, dla niektórych może mieć wręcz wymiar terapeutyczny, czego negować raczej się nie powinno.

Tym, co bardziej zastanawia w przypadku "Cierpień młodej Hany" jest to, jak postrzegamy poezję. Mimo wszystko i przeciw wszystkiemu czytelnik jest poniekąd arbitrem w poetyckim świecie, stawiając granicę dobrego smaku, tego, co można, co wypada, a za co grozi wyklęcie ze świata sztuki.
Nieustająca próba modyfikowania tego profanum w świecie literatury, jakim jest liryka, prowadzi do jej uproszczenia, strywializowania i okazyjnego spłycenia.
Czy poruszanie tematów nieprzeciętnie prozaicznych, które prozaicznymi stały się dlatego, że my do tego doprowadziliśmy, może być przedmiotem poezji ?

"Czytamy poezję, bo należymy do gatunku ludzkiego. A gatunek ludzki przepełniony jest namiętnościami. Oczywiście, medyczne prawa, bankowość, to dziedziny niezbędne, by utrzymać nas przy życiu. Ale poezja, romans, miłość, piękno? To wartości, dla których żyjemy?" - jak mówią w klasyku, "Stowarzyszeniu umarłych poetów".
Zaczęliśmy żyć, może odrobinę innymi wartościami lub inaczej jej uosabiamy, ale chyba dzieje się to na miarę naszych czasów i dość adekwatnie odnosi się do współczesnej rzeczywistości.
Na miarę naszych czasów jest też ten tomik i to jak Hana, a czasem Katja próbuje opowiedzieć swój pamiętnik zwierzeń.

Poezja, ale jakaś taka mało poetycka ;)

Oczywiście trzeba wziąć pod uwagę, że jest to liryka młodego pokolenia, pisana przez kobietę i można by rzec, że skierowana głównie do kobiet. Jednak dość dużym i krzywdzącym uproszczeniem, byłoby kategoryzowanie jej wyłącznie jako tworu przybierającego formę feministyczną i gender. Choć nie brak tu treści, które poniekąd wpisują się...