Doceniam, kiedy pisarze sięgają po wstydliwe lub trudne tematy.Rzadko kiedy w powieściach pojawia się temat choroby czy starości. C.J, Clark sięga po historię Annabelle, która wydaje się coraz bardziej zagubiona. Kobieta ma ledwie 52 lata, jest skonfliktowana z v=córką, a przedwcześnie umiera jej mąz Stanley. Annabelle stopniowo traci kontrolę nad swoim zcyiem, urojenia i przeszłość mieszają jej się z teraźniejszością. pewnego dni wyzywa taksówkę i udaje się do oddalonego o kilkanaście mil domu ciotki w poszukiwaniu jakiejś tajemniczej czerwonej szkatułki.
Pearl, taksówkarka zaopiekowała się wdową, dostarczyła ją do domu córki, Lily. Badania matki wskazują początki alzheimera, więc córka umieszcza ją w specjalnym domu opieki. Inni pacjenci są mniej lub bardziej dotknięci przez zaburzenia, a nawet już totalnie stracili kontakt z otoczeniem, a niemówiący nic dr Fenley odczuwa z nowo przybyłą jakąś więź.
Polifoniczna narracja umożliwia ogląd wydarzeń z wielu perspektyw, pielęgniarka Clancy irytuje się obojętnością Lily na stan matki. Pearl jako dobra dusza zżywa się z pensjonariuszami, odwiedza dr oraz Annabelle.
Annabelle odsłania nam fragmenty swojego świata, a kluczem do jej oschłości okazują się jej młodzieńcze zapiski.
Wraz z córką chcemy dotrzeć do tajemnicy Annabelle. Być może coś tłumaczy jej zaniedbanie potrzeb córki, niejawną wrogość i potrzebę kontroli nad jej poczynaniami.
Pamiętnik Annabelle rzuca nowe światło na jej dzieciństwo,tajemniczy wypadek starszej siostry i skomplikowane życie uczuciowe nastolatki.
Przyznam że fabuła jest wciągająca, dostarcza wielu wzruszeń, zmusza do refleksji nad chorobą, którą niszczy ludzką pamięć, odziera nas z człowieczeństwa. Poza tym toksyczna więź matki i córki znajduje wyjaśnienie w ciągu przyczynowo-skutkowym, jest dopracowana i pełna niuansów. Czym jest przebaczenie, jak uzdrowić relacje w okresie odchodzenia rodzica, który nie interesował się tobą, który był zbyt pryncypialny i podporządkowywał cię swoim wyobrażeniom, tłamsił, nawet gdy jak Lily miałeś na karku 30lat? Warto poznać tę historię, choć jest smutna.

Doceniam, kiedy pisarze sięgają po wstydliwe lub trudne tematy.Rzadko kiedy w powieściach pojawia się temat choroby czy starości. C.J, Clark sięga po historię Annabelle, która wydaje się coraz bardziej zagubiona. Kobieta ma ledwie 52 lata, jest skonfliktowana z v=córką, a przedwcześnie umiera jej mąz Stanley. Annabelle stopniowo traci kontrolę nad swoim zcyiem, urojenia i...