„Biały puch” to książka, która zaintrygowała mnie opisem i przyciągnęła wzrok okładką. Tak jak pomysł na historię mi się podobał, tak jego wykonanie już niekoniecznie. Niestety już po kilku pierwszych rozdziałach czułam się lekturą zawiedziona i nawet trochę znużona. Czym dalej tym wcale nie było lepiej. Za dużo w tej historii zbędnych opisów, a za mało dialogów i akcji. Książka zaliczana jest do kryminału. Jednak całe śledztwo, jak i sama zbrodnia zostały przedstawione bardzo pobieżnie i bez większego polotu. Zabrakło mi emocji, tajemnic, elementu zaskoczenia. Bardzo dużo również było w tej historii bohaterów i streszczenie ich całych życiorysów, chodź niektórzy nic większego do lektury nie wnosili. Miałam momentami taki mętlik w głowie od natłoku informacji o postaciach, że już sama nie wiedziałam kto jest kim. „Biały puch” to historia, która miała potencjał. Niestety w moim odczuciu nie został on wykorzystany. Nie mówię, że cała historia była zła bo miała jakieś dobre momenty. Jednak nie było ich aż tyle, żebym nie zwróciła uwagi na te gorsze. Podczas lektury czułam się znużona. Cieszę się, że książka była krótka, bo inaczej nie wiem czy bym jej nie odłożyła. Nie podobało mi się również zakończenie, które wywołało tylko chaos, a nic nie wniosło do historii. Niestety nie mogę Wam polecić tej książki. Niemniej jak zawsze zachęcam do wyrobienia własnej opinii.

„Biały puch” to książka, która zaintrygowała mnie opisem i przyciągnęła wzrok okładką. Tak jak pomysł na historię mi się podobał, tak jego wykonanie już niekoniecznie. Niestety już po kilku pierwszych rozdziałach czułam się lekturą zawiedziona i nawet trochę znużona. Czym dalej tym wcale nie było lepiej. Za dużo w tej historii zbędnych opisów, a za mało dialogów i akcji....