Wartościowa i przystępnie napisana praca na temat obrazu barbarzyńców i relacji rzymsko-barbarzyńskich w literaturze późnego antyku. Autor, świetny znawca dziejów Cesarstwa Rzymskiego w III-IV wieku, pokazuje w tej książce, jak trudno analizuje się literaturę dworską, jak ciężko wyławia się z niej rzeczy istotne, choć trzeba to robić, gdyż tego typu utwory bywają nieraz jedynym źródłem. Jedną z najważniejszych postaci tej książki jest Klaudian, człowiek bardzo ciekawy: egipski Grek, który został wybitnym poetą łacińskim, sławiący Wieczny Rzym podopieczny barbarzyńskiego magistra militum Stylichona. Już choćby para Klaudian - Stylichon pokazuje, jak zróżnicowane były relacje między Cesarstwem a światem barbarzyńskim! Źródła lubią mówić o wielkich podbojach, a barbarzyńców ukazują przede wszystkim jako materia vincendi dla kolejnych cesarzy. Tymczasem znacznie rzadziej porusza się w nich temat pokojowego współżycia obu stron: osiedlania się plemion germańskich na ziemiach rzymskich, barbaryzacji armii, czy intensywnego handlu. Kotula na pewno w tej pracy nie wyczerpuje tytułowego tematu, ale lektura "Barbarzyńców i dworzan" daje impuls do dalszego zgłębiania problematyki kultury późnego antyku.

Tomasz Babnis

Wartościowa i przystępnie napisana praca na temat obrazu barbarzyńców i relacji rzymsko-barbarzyńskich w literaturze późnego antyku. Autor, świetny znawca dziejów Cesarstwa Rzymskiego w III-IV wieku, pokazuje w tej książce, jak trudno analizuje się literaturę dworską, jak ciężko wyławia się z niej rzeczy istotne, choć trzeba to robić, gdyż tego typu utwory bywają nieraz...