Spośród wizji mistycznych św. Hildegardy z Bingen zawartych w dziele Scivias obszerne fragmenty dotyczą końca świata, paruzji, sądu ostatecznego i poprzedzającego koniec czasów pojawienia się Antychrysta. Wbrew wszelkim pozorom ten motyw religijny nie przestał istnieć w duchowości i kulturze wraz z końcem średniowiecza. Niemal wszystkie objawienia, przepowiednie i proroctwa ostatniego tysiąca lat mówią o końcu świata i starają się interpretować współczesne im znaki czasu zwiastujące przyjście wpierw Antychrysta, a następnie oczyszczające ponowne przyjście Chrystusa. Wielkie zainteresowanie plastycznymi objawieniami św. Hildegardy z Bingen, a wśród nich wizjami końca świata przynagla nas do wyekstrahowania ze Scivias tych właśnie fragmentów trzeciej księgi objawień nadreńskiej mistyczki.

Charakteryzują się one średniowiecznym radykalizmem i bezpośrednimi odwołaniami do Pisma Świętego. Szczególnie do dobrze znanych fragmentów pism św. Jana Ewangelisty. Na uwagę zasługuje, że trudna symbolika objawień św. Hildegardy jest przez nią samą od razu wyjaśniana. Skraca to więc dystans pomiędzy obrazami ukazanymi mistyczce przez Boga, a odbiorem ich przez ówczesnych słuchaczy i dzisiejszych czytelników.

W niniejszym tomiku znajduje się treść jedenastej i dwunastej wizji z trzeciego tomu Scivias. Należy więc mieć baczenie, na to że wizje te są niejako wyrwane z kontekstu. Stanowią one uwieńczenie trzech wielkich bloków tematycznych: Stworzenie i Stwórca, Odkupiciel i Odkupienie, Cnoty i Historia Zbawienia. Po nich następuje jeszcze, nieobecna w tym wydaniu, Symfonia Chwały. Zastrzeżenie to jest o tyle konieczne, aby nie odbierać dzieła św. Hildegardy jedynie jako jedną z wielu przestróg przed złem, szatanem i Antychrystem ani też, jako przepowiednię mającą na celu wywołać lęk przed końcem świata. Jest to tylko wycinek trudnej drogi duchowej każdego człowieka. Drogi, która wedle Bożego zamysłu ma zostać zakończona powołaniem do życia wiecznego w Chwale Bożej. Na drodze tej stoi oczywiście szatan z całym asortymentem uwodzicielskich pokus. W wędrówce tej jednak towarzyszy nam również i przede wszystkim Bóg Ojciec kierujący opatrznością, Chrystus z niewyczerpanymi pokładami doskonałej miłości oraz Duch Święty z ogromem swych darów. Niech więc lektura objawień św. Hildegardy z Bingen o Antychryście i końcu świata będzie stanowiła zachętę i wstęp do poznania całych Scivias.