Praktycznie do końca czytania wierzyłam że pojawi się tam choć element wewnętrznego świata pisarza. Aż ciężko utożsamiać to z tytułem książki.

Praktycznie do końca czytania wierzyłam że pojawi się tam choć element wewnętrznego świata pisarza. Aż ciężko utożsamiać to z tytułem książki.

Fiodor Dostojewski w swoich pamiętnikach jawi się jako przedstawiciel narodu, którego Europa nie jest w stanie zrozumieć. Minęło 150 lat, a sytuacja Rosji nie uległa znaczącej zmianie w tym względzie. Czy to potwierdza tezę o wyjątkowości tej nacji? Wątpię. Raczej mniemam, że to wina samych Rosjan...
Co do książki, to jest to zbiór felietonów, wspomnień i opowiadań, czyli zestaw małych form literackich nie pozbawionych dydaktyzmu i właściwej dla pisarza - cenionej przeze mnie w "Zbrodni i karze" czy "Biesach" - analizy psychologicznej.
Pisarz najpierw rozprawia się z tematem oświecenia poprzez krzewienie nauki pisania oraz propagowanie czytelnictwa wśród klas niskich. Poucza, jak uczyć, nie pouczając. Osobliwe.
Następnie mamy polityczną tyradę, roztrząsanie generalskich posunięć i strategii wojennej. Z kolei bierze się za sądy i zbyt pobłażliwe traktowanie przestępców przemocy domowej. Znowu powraca do "piśmiennictwa" i czytelnictwa. A wszystko to przetykane opowiadaniami, felietonami, wspomnieniami.

Mnie osobiście zabrakło tu wspomnień z dnia codziennego pisarza. Nie tego, jakim chciał pokazać się światu, ale tego, jakim był naprawdę, ze swoimi wadami, przyzwyczajeniami, słabościami. Być może dziennik pisarza odzwierciedla jedynie pisarską spuściznę wspomnień, stąd wziął się ten mankament.

Fiodor Dostojewski w swoich pamiętnikach jawi się jako przedstawiciel narodu, którego Europa nie jest w stanie zrozumieć. Minęło 150 lat, a sytuacja Rosji nie uległa znaczącej zmianie w tym względzie. Czy to potwierdza tezę o wyjątkowości tej nacji? Wątpię. Raczej mniemam, że to wina samych Rosjan...
Co do książki, to jest to zbiór felietonów, wspomnień i opowiadań, czyli...

Bieżączka Dostojewskiego sugeruje czym inspirowane były książki czy konkretni bohaterowie. Dla niedostojewskistów nic tu raczej nie ma.

Bieżączka Dostojewskiego sugeruje czym inspirowane były książki czy konkretni bohaterowie. Dla niedostojewskistów nic tu raczej nie ma.

Ciekawa książka warto przeczytać

Ciekawa książka warto przeczytać