Nie wiem o czemu ta książka została okrzyknięta takim fenomenem twórczym jak dla mnie klasyfikuje się ona na poziomie może być . Najbardziej lubię Amber. Bohaterzy są szarży tak żadnego charakteru w sobie nie ma ta książka wszystko tak jakby na płasko bezpolciowo stworzone jak dla mnie. Tom 1i2n znaleźć można łatwo natomiast chocki plocki zaczynają się kiedy szukamy 4i3 tomu ale nie czuje jakiegoś parcia że muszę zdobyć je na gwałt jak by były to były to bym przeczytała jeśli nie ma trudno świat się zawali

Nie wiem o czemu ta książka została okrzyknięta takim fenomenem twórczym jak dla mnie klasyfikuje się ona na poziomie może być . Najbardziej lubię Amber. Bohaterzy są szarży tak żadnego charakteru w sobie nie ma ta książka wszystko tak jakby na płasko bezpolciowo stworzone jak dla mnie. Tom 1i2n znaleźć można łatwo natomiast chocki plocki zaczynają się kiedy szukamy 4i3...

Stacy męczą koszmary. Chcąc je odpędzić, musi je zrozumieć, wniknąć w nie i nie dopuścić do tego, aby stały się rzeczywistością.
Kto prześleduje Dreę? Kto życzy jej śmierci? I co ma z tym wspólnego Chad, jej były chłopak?

Bardzo wciągająca książka, polecam!

Stacy męczą koszmary. Chcąc je odpędzić, musi je zrozumieć, wniknąć w nie i nie dopuścić do tego, aby stały się rzeczywistością.
Kto prześleduje Dreę? Kto życzy jej śmierci? I co ma z tym wspólnego Chad, jej były chłopak?

Bardzo wciągająca książka, polecam!

Książka nie jest ideałem. Ma wile wad. Mimo wszystko jest, dla mnie, czarną dziurą. Krótka, miła i przyjemna.
Na początku miałam do niej sceptyczne podejście. Miło mnie zaskoczyła :)

Książka nie jest ideałem. Ma wile wad. Mimo wszystko jest, dla mnie, czarną dziurą. Krótka, miła i przyjemna.
Na początku miałam do niej sceptyczne podejście. Miło mnie zaskoczyła :)

Początek był trudny. Książka jest nudna na samym początku jak dla mnie. Potem jednak stwierdziłam, że wypadałoby ją dokończyć i po stronie 70 zaczęła mnie wciągać, aż w końcu ją skończyłam.
Jest nawet fajna. Szczególnie późniejsze strony jak zaczyna się rozwijać akcja.

Początek był trudny. Książka jest nudna na samym początku jak dla mnie. Potem jednak stwierdziłam, że wypadałoby ją dokończyć i po stronie 70 zaczęła mnie wciągać, aż w końcu ją skończyłam.
Jest nawet fajna. Szczególnie późniejsze strony jak zaczyna się rozwijać akcja.

Stacey była sama w pokoju. Za oknem panowała już ciemność. Wtedy usłyszała sygnał telefonu.Czy to znowu on? Nie chciała odebrać, najchętniej przygniotłaby słuchawkę poduszką albo przerwała kabel, żeby już nigdy nie musieć go słyszeć.Czuła, że wzbiera w niej strach. Ten ktoś musiał obserwować ich pokój. Wiedział w co są ubrane, kiedy i kto tu przychodzi. Kolejny, jeszcze bardziej przenikliwy sygnał. Musi odebrać ten telefon. Musi ocalić Dreę.
- Halo?

Pierwsze za co trzeba przyznać książce duży plus to klimat. Głuche telefony, mężczyzna pod oknem, nocne koszmary, liściki z ostrzeżeniami. W pewnych momentach, szczególnie czytając książkę w nocy można się wystraszyć. Kolejne na co zwróciłam uwagę to lekki styl i prosty język, które sprawiają, że czyta się szybko i człowiek złości się kiedy musi się oderwać od lektury. ,,Niebieski płomień na koszmary'' jest bardzo wciągający i ciekawy. Ta książka w żadnym momencie mnie nie znudziła. Teraz niestety, muszę przejść do minusów. Największym minusem książki jest przewidywalność. Nie trzeba być detektywem, żeby domyślić się kto jest tajemniczym nadawcą listów. Wystarczy zwrócić uwagę na kilka fragmentów książki gdzie wskazówki są bardzo wyraźne. Na końcu byłam nawet trochę zła, że moje przypuszczenia się sprawdziły, ale na szczęście kiepski wątek kryminalny wynagrodziły mi doskonała akcja, odrobina magii i nietuzinkowa główna bohaterka. Szkoda, że pozostałe postacie, zwłaszcza przyjaciółki Stacey- Amber i Drea są takie puste, dziecinne i nieco samolubne. Bohaterowie wcinają batony i popijają je colą( i tak wyglądają idealnie!),a do sprawdzianów zaczynają uczyć się o północy... Trochę to wszystko naciągane jak da mnie, no, ale trudno. Jestem zadowolona z tej książki i mam nadzieję, że wkrótce sięgnę po kolejne części z tej serii. Polecam.

Stacey była sama w pokoju. Za oknem panowała już ciemność. Wtedy usłyszała sygnał telefonu.Czy to znowu on? Nie chciała odebrać, najchętniej przygniotłaby słuchawkę poduszką albo przerwała kabel, żeby już nigdy nie musieć go słyszeć.Czuła, że wzbiera w niej strach. Ten ktoś musiał obserwować ich pokój. Wiedział w co są ubrane, kiedy i kto tu przychodzi. Kolejny, jeszcze...

Ogólnie fajna książka,można powiedzieć,,tego jeszcze nie było''-przynajmniej w mojej biblioteczce. Stacy Brown ma koszmary,phi...jak każdy człowiek,ale jej koszmary są przepowiednią.Już raz zginęła dziewczyna,a teraz koszmary powracają w internacie,jej koleżanka ma cztery dni nie wiadomo na co,aż w końcu będzie czyjaś na zawsze,ale czyja,nikt faceta nie zna.Stacy boi się nie tylko o Drę,w końcu Veronica ma te same telefoniczne i pisemne pogróżki,ale ta na to nie zważa i..........kończy się to dla niej tragicznie w skutkach,zostaje zabita.Jak na złość Drea gdzieś znika,Stacy musi być przesłuchana przez policję,która o zabójstwo podejrzewa Chada,byłego Drei i wymarzonego,ukochanego chłopaka Stacy......Polecam:-)

Ogólnie fajna książka,można powiedzieć,,tego jeszcze nie było''-przynajmniej w mojej biblioteczce. Stacy Brown ma koszmary,phi...jak każdy człowiek,ale jej koszmary są przepowiednią.Już raz zginęła dziewczyna,a teraz koszmary powracają w internacie,jej koleżanka ma cztery dni nie wiadomo na co,aż w końcu będzie czyjaś na zawsze,ale czyja,nikt faceta nie zna.Stacy boi się...

Książka jest lekka, szybko się ją czyta. Podobały mi się rytuały, które odprawiała główna bohaterka, jak tłumaczyła, co symbolizuje każdy kolor, każde ziele. Ale dziwne było to, że po każdym koszmarze moczyła łóżko. To mnie powaliło, ale miało znaczenie, jak wszystko o czym śniła Stecy. Nie zabrakło też humoru, który jest jedną z rzeczy, jakie cenię w książkach. Nie nazwałabym jej "wybitną książką" ale miło było ją sobie poczytać.
Także polecam tą książkę.

Książka jest lekka, szybko się ją czyta. Podobały mi się rytuały, które odprawiała główna bohaterka, jak tłumaczyła, co symbolizuje każdy kolor, każde ziele. Ale dziwne było to, że po każdym koszmarze moczyła łóżko. To mnie powaliło, ale miało znaczenie, jak wszystko o czym śniła Stecy. Nie zabrakło też humoru, który jest jedną z rzeczy, jakie cenię w książkach. Nie...

Książka nie jest wybitna, nie zachwyca wspaniałą narracją, ani nie skłania do jakichś głębszych rozważań, ale przyjemnie się ją czyta. Polecam ją jako miłą odskocznię od szarej rzeczywistości w jesienne wieczory :)

Książka nie jest wybitna, nie zachwyca wspaniałą narracją, ani nie skłania do jakichś głębszych rozważań, ale przyjemnie się ją czyta. Polecam ją jako miłą odskocznię od szarej rzeczywistości w jesienne wieczory :)

Nie wiem co w sobie ma ta książka, ale nie mogłam się od niej oderwać!

Nie wiem co w sobie ma ta książka, ale nie mogłam się od niej oderwać!

Uwielbiam tę książkę i wracam do niej już drugi raz i myślę, że jeszcz kiedyś ją przeczytam

Uwielbiam tę książkę i wracam do niej już drugi raz i myślę, że jeszcz kiedyś ją przeczytam