Wspaniałe studium kultów misteryjnych. Napisane jest naukowym językiem, jednak "laik" może wiele zrozumieć, wystarczy odrobina skupienia. Jedynym minusem są odnośniki, które dość często zajmują nawet całą dolną połowę strony, ale przecież taki jest charakter dzieł naukowych.

Wspaniałe studium kultów misteryjnych. Napisane jest naukowym językiem, jednak "laik" może wiele zrozumieć, wystarczy odrobina skupienia. Jedynym minusem są odnośniki, które dość często zajmują nawet całą dolną połowę strony, ale przecież taki jest charakter dzieł naukowych.

Bardzo ciekawa książka traktująca o starożytnych misteriach. Autor najpierw rozprawia się z kilkoma nieprawdziwymi mitami na temat kultów misteryjnych, a potem szczegółowo je opisuje. Skupia się na kilku wybranych: eleuzyńskim, bakchicznym, Wielkiej Macierzy, Mitry, Izydy. Zestawia je z naszym współczesnym rozumieniem religii, dostrzega paralele i - częściej - ogromne różnice między nimi. Zagadnienia omawia ze znawstwem zarówno w dziedzinie filologii klasycznej, jak religioznawstwa i antropologii. Porusza się po bardzo szerokim obszarze całej praktycznie literatury klasycznej, wykazuje się też znajomością literatury przedmiotu, czego dowodem bardzo obszerne przypisy. Szczególnie podobała mi się - odkrywcza w moim odczuciu - myśl, że chrześcijaństwo ze swoją ekklesią było czymś zupełnie odmiennym od wszystkiego, co dotąd było obecne w świecie antycznym. Dokonało wielkiego przewrotu w społeczeństwie, a przez to pośrednio doprowadziło do końca starożytności. Książkę z pewnością polecam wszystkim zainteresowanym antykiem oraz religioznawstwem. Zrywa bowiem z pewnymi nienaukowymi opiniami oraz odkrywa przed czytelnikami część przynajmniej tajemnicy starożytnych misteriów, które okazują się być czymś diametralnie innym od tego, co istnieje w naszych o nich wyobrażeniach.

Tomasz Babnis

Bardzo ciekawa książka traktująca o starożytnych misteriach. Autor najpierw rozprawia się z kilkoma nieprawdziwymi mitami na temat kultów misteryjnych, a potem szczegółowo je opisuje. Skupia się na kilku wybranych: eleuzyńskim, bakchicznym, Wielkiej Macierzy, Mitry, Izydy. Zestawia je z naszym współczesnym rozumieniem religii, dostrzega paralele i - częściej - ogromne...

Bardzo dobra pozycja. Jednak szkoda, że wątek zażywania psychodelików w kulminacyjnym momencie misteriów został potraktowany zbyt ostrożnie, jak sądze zgodnie z duchem owych narkofobicznych czasów, w których Burkert pisał, czyli w latach '80.

Bardzo dobra pozycja. Jednak szkoda, że wątek zażywania psychodelików w kulminacyjnym momencie misteriów został potraktowany zbyt ostrożnie, jak sądze zgodnie z duchem owych narkofobicznych czasów, w których Burkert pisał, czyli w latach '80.