"Minarety bez czarczafów" powinny być żelazną pozycją dla miłośników serii z Julkiem czyli "Złotych koron księcia Dardanów" oraz "W cieniu hetyckiego sfinksa". Ta książka jest bowiem ich świetnym uzupełnieniem, a miejsca które odwiedzamy - prawie te same! Począwszy od Stambułu, Adampola, Troji, Izmiru a skończywszy na miastach anatolijskich i Ankarze. Ciekawie jest poczytać ówczesne obserwacje z miast wtedy prowincjonalnych, do których czasami nie dochodziła nawet przyzwoita droga, a dziś są sławnymi miejscami które odwiedzają masowo nasi turyści (Alanya, Antalya, Side idp.). Osobną frajdę daje porównanie faktycznego opisu Adampola z tym książkowym (pojawiają się te same nazwiska!).
Swój pierwowzór ma też kolega Julka - Haluk czy też profesor archeologii Kseres!
Eskapada grecko-turecka Eugeniusza Paukszty wraz z rodziną trwała ponad 3 miesiące.
Można tylko pozazdrościć, że w tamtych czasach udało się komuś takie przedsięwzięcie sfinalizować! I pozazdrościć dostępności tak długiego wolnego czasu oraz dostępu do odpowiednich finansów wyrażonych w twardej walucie. :D
Książka liczy aż 420 stron zapisanych małym druczkiem, więc jestem bardzo dumny, że dotrwałem do końca i do końca czytało mi się ciekawie. Lekkość pióra Pisarza jest po prostu zadziwiająca!
Zdaje się, że było tylko jedno wydanie, ale od czego jest pewien portal na "a".

Więcej informacji o pisarzu i jego twórczości, w tym wywiad z jego synem znadziecie tu:
http://pansamochodzik.net.pl/viewtopic.php?p=20855#20855

"Minarety bez czarczafów" powinny być żelazną pozycją dla miłośników serii z Julkiem czyli "Złotych koron księcia Dardanów" oraz "W cieniu hetyckiego sfinksa". Ta książka jest bowiem ich świetnym uzupełnieniem, a miejsca które odwiedzamy - prawie te same! Począwszy od Stambułu, Adampola, Troji, Izmiru a skończywszy na miastach anatolijskich i Ankarze. Ciekawie jest poczytać...