Jerry Piasecki w Laurze na deser powraca do bohaterów znanych z Mój nauczyciel jest wampirem i proponuje kolejne przygody bohaterów tym razem w świecie wampirów z Profesorem Wikiem w roli głównej. Dawno temu czytałem ciekawy właśnie takich pozycji książkowych skierowanych do dzieci i młodzieży. Dlatego nawet nie wiedząc, że to kontynuacja przeczytałem kiedyś. Postanowiłem za sprawą wpadnięcia obu części w moje ręce kolejny raz dać im szanse i przeczytać.

Książka Laura na deser dzieje się zaraz po wydarzeniach z poprzedniego tomu, gdzie tym razem poszukiwanie zaginionej Laury prowadzi do odwiedzenia krainy wampirów. Autor poradził sobie w stworzeniu i przedstawieniu z przymrużeniem oka historii z wampirami, które skierował do młodszych czytelników. Przygody bohaterów nie tylko są poddane przystępnie, z łatwością i lekkością, ale wciągają od samego początku. Podróż do świata wampirów i jego przedstawienie było potraktowane w sposób zabawny. Rekwizyty jak pajęczyny, lochy, pająki i mrok wewnątrz domostwa ukazano z pewnym pastiszem i przymrużeniem oka. Miłe nawiązanie do Draculi cieszyło oko w czasie czytania. Książka skierowana do młodego czytelnika, więc nie było w niej mroku i jakiego strachu. Bohaterowie uwięzieni w świecie wampirów muszą sobie poradzić zanim trafią na stół w wieczornej uczcie… dosłownie. Ścigając się z czasem profesor Wik ze swoimi uczniami pragnie uwolnić uwięzionych za wszelką cenę. Wydarzenia dosłownie toczą się w szybkim tempie i nie brakuje w nich luźnej atmosfery w czasie czytania. Pomysł na kolejną część osadzoną w świecie wampirów sprawdził się dobrze. Napisana została przystępnie, lekkim stylem, łatwym i przyjemnym przez autora. Podszyty pewnym humorem i zabawnymi zdarzeniami w jakich biorą udział bohaterowie. Prosta opowieść dla dzieci, przy której miło spędzą czas. Jednocześnie czyta się dobrze i wciągnęła mnie historia jaką dostałem. Polubiłem bohaterów i kibicowałem im w czasie niebezpiecznych sytuacji. Dobrze zarysowani przez autora wypadają ciekawie i nieraz ich zachowanie wywołuje zabawne momenty. Mogły by być lepiej nakreślone, lecz nie wypadają papierowo, ale nieraz wzbudziły moją sympatie i nawet czasami lekką niechęć jeżeli chodzi o zachowanie niektórych bohaterów. Laura na deser jest przejaskrawioną i przedstawioną z przymrużeniem oka opowieścią o wampirach, którą skierowano do młodszych czytelników.

Książka Laura na deser jest drugim tomem zamykającym historie rozpoczętą w Mój nauczyciel jest wampirem z ciekawym nawet finałem jakim dostałem. Podczas czytania bawiłem się dobrze i miło spędziłem z nią czas. Lekka i przyjemna pozycja dla młodszych czytelników, która nie straszy i nie wywołuje niepokoju. Autor bawi się schematami dotyczącymi wampirów tworząc ich samych i świat w jakim zamieszkują w sposób odpowiedni do adresata książki. Podając wszystko z przymrużeniem oka i pewnym humorem. Akcja została poprowadzona szybko i wydarzenia toczą się żwawo do przodu bez zatrzymywania. Przygody bohaterów wciągają i przyjemnie czyta się od początku do końca. Laura na deser jest lekką, łatwą, prostą, nieraz przewidywalną opowieścią dla dzieci, ale mającą w sobie coś, że czyta się przyjemnie i można dobrze bawić się w czasie czytania. Z książką spotykam się drugi raz i nadal pozostawia dobre wrażenie, może nie idealne, lecz jako nie zobowiązująca lektura na wieczór sprawdza się dobrze. Laura na deser jest dobrym pastiszem opowieści o wampirach skierowanym do młodego czytelnika, który znajdzie ciekawych bohaterów, przygodę i lekkość stylu autora pozwalającym się dobrze bawić w czasie czytania.

Jerry Piasecki w Laurze na deser powraca do bohaterów znanych z Mój nauczyciel jest wampirem i proponuje kolejne przygody bohaterów tym razem w świecie wampirów z Profesorem Wikiem w roli głównej. Dawno temu czytałem ciekawy właśnie takich pozycji książkowych skierowanych do dzieci i młodzieży. Dlatego nawet nie wiedząc, że to kontynuacja przeczytałem kiedyś. Postanowiłem...

Przeczytałem przypadkiem.

Przeczytałem przypadkiem.

Mniej mi się podobała niż poprzednia część

Mniej mi się podobała niż poprzednia część

Złośliwa uczennica została ukarana mianem deseru. Dostała za swoje, a jednak ją uratowali.
Bardzo mi się podobała ta część. Świetna.

Złośliwa uczennica została ukarana mianem deseru. Dostała za swoje, a jednak ją uratowali.
Bardzo mi się podobała ta część. Świetna.