Niby książka ma to coś, ale ma tego za mało. A szkoda, bo "Talizman z Nefrytu" była bardzo fajny, na "Imperium łez" się niestety zawiodłam.

Niby książka ma to coś, ale ma tego za mało. A szkoda, bo "Talizman z Nefrytu" była bardzo fajny, na "Imperium łez" się niestety zawiodłam.

Drugi tom cyklu „Imperium łez”. Nie należy rozpoczynać lektury od tego tomu, ponieważ jest to kontynuacja losów bohaterów z poprzedniego tomu. Książka mało zajmująca. Teoretycznie ma wszystkie elementy niezbędne, aby wciągnąć czytelnika, to znaczy odrobinę historii, dużo przygód, różnorodnych bohaterów, nawet odrobinę erotyki w orientalnym stylu, a jednak czyta się kiepsko. Głównym powodem jest zbyt duża ilość bohaterów, których losy pokazywane są fragmentarycznie i mamy wrażenie, iż nawet autor nie jest do tych postaci przywiązany. Większą wagę przywiązuje do relacji historycznych niż do fikcyjnych bohaterów, co przy beletrystyce jest niecodziennym zabiegiem. Da się przeczytać ale bez euforii.

Drugi tom cyklu „Imperium łez”. Nie należy rozpoczynać lektury od tego tomu, ponieważ jest to kontynuacja losów bohaterów z poprzedniego tomu. Książka mało zajmująca. Teoretycznie ma wszystkie elementy niezbędne, aby wciągnąć czytelnika, to znaczy odrobinę historii, dużo przygód, różnorodnych bohaterów, nawet odrobinę erotyki w orientalnym stylu, a jednak czyta się kiepsko....

Są takie książki, które się czyta i czyta... I ta właśnie taka była. Niestety dużo słabsza, niż pierwsza część. Zarzuciła mnie mnogość bohaterów. (Mam taki system: gdy jest dużo postaci, to rysuję ich mapę wzajemnych relacji i miejsc, z których pochodzą. Tutaj moja mapa była mocno rozbudowana - pełno strzałek, gwiazdek, podkreśleń i przekreśleń. Pod koniec część bohaterów zginęła lub umarła, ale to też nie rozwiązało chwilowego mętliku). Do tego opisy wojny i bitew - to nie moja bajka.
Jednak dobrnęłam do końca. Traktując łącznie pierwszą i drugą część dałabym więcej gwiazdek. Polecam do czytania na dłuuuuugie samotne weczory - bo trzeba się jednak trochę skupić. :)

Są takie książki, które się czyta i czyta... I ta właśnie taka była. Niestety dużo słabsza, niż pierwsza część. Zarzuciła mnie mnogość bohaterów. (Mam taki system: gdy jest dużo postaci, to rysuję ich mapę wzajemnych relacji i miejsc, z których pochodzą. Tutaj moja mapa była mocno rozbudowana - pełno strzałek, gwiazdek, podkreśleń i przekreśleń. Pod koniec część bohaterów...

Fabuła w pierwszej części rozwijała się powoli mam wrażenie, że była podwaliną pod część drugą.
Autor bardzo fajnie przedstawił postacie, których losy krzyżowały się ze sobą wielokrotnie, czasami w zaskakujący sposób.
Fabuła jest fikcją ale tło historyczne jak najbardziej jest zgodne rzeczywistością i jest bogatym źródłem informacji.
Książka lekka, przyjemna, zawiera troszkę romansu, przygody i historii.

Fabuła w pierwszej części rozwijała się powoli mam wrażenie, że była podwaliną pod część drugą.
Autor bardzo fajnie przedstawił postacie, których losy krzyżowały się ze sobą wielokrotnie, czasami w zaskakujący sposób.
Fabuła jest fikcją ale tło historyczne jak najbardziej jest zgodne rzeczywistością i jest bogatym źródłem informacji.
Książka lekka, przyjemna, zawiera...

Jakoś długo zeszło mi się czytanie tej książki, ale nie dlatego ze byłą nudna czy męcząca, to po prostu ja nie miałam za bardzo czasu do niej porządnie przysiąść. To kontynuacja "Wojny Opiumowej". Uszczypliwości te same czyli za długie rozdziały o opisy przy których się człowiek gubi. Pomimo tego książka poruszyła mną bardzo, ponieważ było mi żal gdy niektóre postacie kończyły swój żywot w bardzo przykry sposób. Czułam się tak jakbym się maiła z nimi więcej "nie zobaczyć". W dodatku, często przeżywam niektórych bohaterów i ich cechy dlatego nie mogłam znieść, gdy okazywana byłą ich tam np. religijność tylko nie taka jak być powinna, hipokryzja i okrucieństwo, dlatego jeszcze bardziej nie lubiłam tych negatywnych postaci i to mnie cieszyło. Książka bardzo ciekawa i przyjemna, ale pierwsza część zdaje się nieco lepsza.

Jakoś długo zeszło mi się czytanie tej książki, ale nie dlatego ze byłą nudna czy męcząca, to po prostu ja nie miałam za bardzo czasu do niej porządnie przysiąść. To kontynuacja "Wojny Opiumowej". Uszczypliwości te same czyli za długie rozdziały o opisy przy których się człowiek gubi. Pomimo tego książka poruszyła mną bardzo, ponieważ było mi żal gdy niektóre postacie...

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Dla mnie jest w niej zbyt dużo historii, która miejscami powoduje wrażenie, że losy bohaterów są tylko dodatkiem tej powieści. A szkoda, bo wątki miłosne i obyczajowe mają potencjał dobrej,a nawet bardzo dobrej opowieści. Duży ukłon dla autora, za tak głeboką wiedzę na temat Chin, jednak spodziewałam się książki bardziej historycznej - obyczajowej niż historycznej - politycznej.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Dla mnie jest w niej zbyt dużo historii, która miejscami powoduje wrażenie, że losy bohaterów są tylko dodatkiem tej powieści. A szkoda, bo wątki miłosne i obyczajowe mają potencjał dobrej,a nawet bardzo dobrej opowieści. Duży ukłon dla autora, za tak głeboką wiedzę na temat Chin, jednak spodziewałam się książki bardziej historycznej...

Już po pierwszej części byłam pod wielkim wrażeniem wiedzy autora o XIX-wiecznych Chinach, ale po drugim tomie "Wojen opiumowych" jestem pewna, że książki Jose Frechesa warto czytać chociażby dla ogólnej wiedzy o tamtych czasach. Druga część oscyluje wokół początków sekty tajpingów i ich zbrojnego powstania. Wielka historia przysłania losy bohaterów, z którymi nie można się zżyć, chociażby dlatego, że po kilku rozdziałach (nierzadko oddalonych w czasie o kilka miesięcy lub lat),dowiadujemy się o ich tragicznym końcu.

Książkę czyta się szybko, ale bardziej jako luźny podręcznik do historii niż powieść.

Już po pierwszej części byłam pod wielkim wrażeniem wiedzy autora o XIX-wiecznych Chinach, ale po drugim tomie "Wojen opiumowych" jestem pewna, że książki Jose Frechesa warto czytać chociażby dla ogólnej wiedzy o tamtych czasach. Druga część oscyluje wokół początków sekty tajpingów i ich zbrojnego powstania. Wielka historia przysłania losy bohaterów, z którymi nie można się...